 |
| Ακούστε την Εκπομπή! |
Πως τα περάσατε τις μέρες αυτές; Οικογένεια, φίλοι, ευχές, δώρα, αγάπη και τα συναφή φαντάζομαι, γιατί τι είναι τα Χριστούγεννα χωρίς οικογένεια, φίλοι, ευχές, δώρα, αγάπη; Γιορτή της αγάπης δεν τα λένε; Παρατηρήσατε όμως κάτι φέτος; Προσέξατε πόσο γρήγορα έφτασαν φέτος τα Χριστούγεννα; Πώς όμως ήρθαν τόσο γρήγορα; Σαν χτες ήταν καλοκαίρι, διακοπές και ζέστες, το φθινόπωρο ούτε που το προσέξαμε καθόλου, τα Χριστούγεννα ήταν ήδη εδώ και πέρασαν και τώρα οδεύουμε ολοταχώς προς την Πρωτοχρονιά. Αν αναρωτιέστε κι εσείς "πώς πέρασε κι αυτή η χρονιά έτσι;" μην ανησυχείτε, δεν άλλαξε η δομή του χρόνου.
Για πάμε για λίγη μουσική, γιατί έχω την εντύπωση ότι σας μιλάω τουλάχιστον μια ώρα εδώ και ότι όπου νάναι θα τελειώσει η εκπομπή χωρίς καθόλου μουσική και διανύουμε εορταστική περίοδο και ακούμε Pentatonix, ένα πολύ ενδιαφέρον 5μελές συγκρότημα που τραγουδάει κατά βάση α καπέλα. Ουφ, μονορούφι τα είπα. Δικοί σας.
Έγινε λοιπόν μια έρευνα στην οποία συμμετείχαν άτομα που ασχολούνται αρκετά έως συνεχώς με την τεχνολογία (και ειδικά με τα νέα "έξυπνα' τηλέφωνα και gadgets, τα οποία μας κρατούν συνεχώς online) και άτομα που χρησιμοποιούν σπάνια τα τεχνολογικά αυτά gadgets. Τα ευρήματα λοιπόν έδειξαν ότι όσοι είναι "συνεχώς πάνω από μια οθόνη" υπερεκτιμούν τον χρόνο που περνά, σε σύγκριση με εκείνους που σπάνια χρησιμοποιούν το internet και τα διάφορα gadgets. Επιπλέον, τα άτομα που χρησιμοποιούσαν την τεχνολογία τακτικά, είχαν περισσότερο άγχος, καθώς ένιωθαν ότι ο χρόνος τρέχει υπερβολικά γρήγορα.
Σε μεταγενέστερο πείραμα, διαπιστώθηκε ότι ακόμη και απλά κάνοντας κάτι απλό όπως π.χ. βλέποντας μία διαφήμιση, οι άνθρωποι που ήταν στενά συνδεδεμένοι με την τεχνολογία ένιωθαν ότι ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα, σε σύγκριση με την άλλη ομάδα ακόμα και όταν τα μέλη αυτής διάβαζαν έναν ολόκληρο μονόλογο από ένα βιβλίο. Είναι σχεδόν σαν να προσπαθούμε να μιμηθούμε την τεχνολογία και να είμαστε όλο και ταχύτεροι και όλο και πιο αποτελεσματικοί.
Φαίνεται σαν να υπάρχει κάτι στην τεχνολογία που μας ωθεί να επιταχύνουμε τον βηματοδότη μέσα μας ο οποίος μετρά το πέρασμα του χρόνου. Στο άρθρο, η λέκτορας σχολιάζει πώς οι σύγχρονες τεχνολογίες επικοινωνίας επηρέασαν την ικανότητά μας να κρίνουμε το πέρασμα του χρόνου. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι άλλη ερευνητική δουλειά έδειξε πως η τεχνολογία βοηθά τους ανθρώπους να μαθαίνουν πράγματα γρηγορότερα, ελευθερώνοντας έτσι αρκετό χρόνο για άλλες δραστηριότητες.
Τελικά σκέφτεται κανείς, μήπως να αποσυνδεόμαστε από τον Παγκόσμιο Ιστό κάθε τόσο; Μήπως να ηρεμήσουμε λίγο και να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τις στιγμές; Ναι, έχουμε περισσότερο χρόνο, το θέμα όμως είναι αν χρησιμοποιούμε τον ελεύθερο χρόνο για κάτι χαλαρωτικό και ευχάριστο ή αν συνεχίζουμε να στεκόμαστε πάνω από μία οθόνη, μεγάλη, μικρή, δεν έχει σημασία, μέχρι να ακούσουμε το Last Christmas και να αναρωτηθούμε: "Μα καλά, πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα...;".
Μ’ αυτά και με κείνα, τα Χριστούγεννα ήταν εδώ και τώρα βρισκόμαστε παραμονές πρωτοχρονιάς. Και περιμένουμε όλοι τον Αη-Βασίλη με τα δώρα, δεν ξέρω και αν ήρθε ήδη για κάποιους από μας. Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ τον περιμένω. Μπορεί να μην έρχεται, μπορεί να μην υπάρχει, αλλά δεν θα με εμποδίσει κανείς να τον περιμένω. Δεν θα αφήσω εγώ να μου χαλάσουν εμένα όλη την μαγεία μερικοί ούτε καν ο ίδιος ο Αη-Βασίλης.
Όλοι μας μικροί πιστεύαμε σε έναν χοντρούλη κύριο με άσπρη γενειάδα , με κόκκινο σκούφο και ρούχα και απογοητευτήκαμε όταν κάποιος μεγαλύτερος μας είπε πώς τελικά δεν υπάρχει. Κόντρα στις διαδόσεις, εγώ αποφάσισα ότι υπάρχει, άσχετο που δεν έρχεται όλες τις φορές.
Και μιας και μιλούσαμε για τεχνολογία, διαβάζω ότι πλέον υπάρχει μία εφαρμογή που έρχεται να αποδείξει πώς τελικά ο Άη Βασίλης υπάρχει και πως έρχεται στο σπίτι και αφήνει τα δώρα του. Διάβαζα για την εφαρμογή Kringl, ότι μπορεί να κάνει τις γιορτές των παιδιών ακόμη πιο παραμυθένιες και να μείνουν για πάν τα χαραγμένες στο μυαλό τους. Πώς; Πολύ απλά κατεβάζετε στο κινητό σας την εφαρμογή. Τραβάτε το χώρο που «δήθεν» θα έρθει ο Άη Βασίλης, παίζετε το βίντεο και τον βλέπετε να αφήνει τα δώρα του, να πίνει το ποτήρι το γάλα και να τρώει το κουλουράκι του, ολοζώντανος στον χώρο που βιντεοσκοπήσατε! Αν μάλιστα τραβήξτε βίντεο τα παιδιά την ώρα που κοιμούνται, θα δείτε τον χοντρούλη κύριο να περνάει δίπλα τους με το σάκο με τα δώρα. Δείχνετε το βίντεο στα παιδιά και άντε μετά να τους πει κανείς, ότι Αη-Βασίλης δεν υπάρχει! Τι μαγευτική εικόνα!
Άντε καλέ, στο καλό σας! Υπάρχει λέμε! Άμα πια! Θα έρθει! Μπορεί να κόλλησε στην κίνηση ουφ πια δύσπιστοι!!!
Τα Χριστούγεννα
Πάντως εμένα τα Χριστούγεννα και οι μέρες αυτές με πιάνουν. Μπορεί μερικοί να λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι η μέρα που γεννήθηκε ο Τσακ Νόρις, αλλά εντάξει, είναι κι άλλοι που λένε ότι η 28η Οκτωβρίου είναι η μέρα που ο παλαιών Πατρών Γερμανός σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης στην Πάτρα κατά των Γερμανών.
Κι έρχονται τώρα μερικοί να μας πουν ότι Αη-Βασίλης δεν υπάρχει. Κι εμείς πρέπει να τους πιστέψουμε διότι έγινε έρευνα λέει σχετικά και η ιστορία με τον Άγιο δεν τεκμηριώθηκε επιστημονικά.
Διαβάζω για μια έρευνα, μέσα στις πολλές που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, η οποία λέει ότι οι γονείς που λένε ψέματα στα παιδιά για τον Άι Βασίλη, μπορεί να κάνουν κακό στη σχέση τους. Άκου τώρα! Σε άρθρο λέει που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet Psychiatry, επιστήμονες υποστήριξαν πως το ψέμα για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη, αν συνεχίζεται για χρόνια, μπορεί σε συνδυασμό με τη μετέπειτα ανακάλυψη της αλήθειας, να κλονίσει τη σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών και ότι μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των παιδιών προς αυτούς. Εκφράζεται δηλαδή η άποψη, πως όλα τα παιδιά τελικά θα ανακαλύψουν ότι οι γονείς τους έλεγαν ψέματα για χρόνια και όταν αυτό συμβεί, θα αρχίσουν να αναρωτιούνται για ποια άλλα πράγματα όσα έχουν μάθει είναι ψεύτικα.
Νομίζω υπερβάλλουν πάντως. Είναι πολλά τα ψέμματα που λεμε στα παιδιά και λοίμονο αν η σχέση μας εξαρτάται από αυτά τα λευκά ψέμματα. Το να πεις σε ένα παιδί ότι το σκυλάκι του που μόλις πέθανε, θα πάει στον παράδεισο των ζώων, ένα υπέροχο μέρος με άλλα σκυλάκια και να του κρύψεις την αλήθεια, ότι το σκυλί απλά θα αποσυντεθεί και θα λιώσει στο χώμα, δεν είναι κακό -αντιθέτως, είναι μάλλον προτιμότερο, λένε οι ψυχολόγοι.
Ο ιδιαίτερος λόγος που οι γονείς ψεύδονται για τον Άι Βασίλη
Οι ερευνητές πάντως δίνουν μια εξήγηση και λένε πως τα χριστουγεννιάτικα ψέματα για το ποιος φέρνει τα δώρα και άλλα, λέγονται από τους γονείς επειδή θέλουν να ξανανιώσουν οι ίδιοι τη χαρά της παιδικής τους ηλικίας. Είναι μία αφορμή και ένα μέσο, να επιστρέψουν για λίγο πίσω όταν ήταν παιδιά. Αυτό συνδυάζεται και με το πόσο δημοφιλείς είναι ανάμεσα στους ενήλικες, ιστορίες όπως ο Harry Potter, τα Star Wars πράγμα που δείχνει την επιθυμία μας να μπορούμε να επιστρέφουμε έστω και σύντομα στην παιδική ηλικία.
Πολλοί άνθρωποι λαχταρούν τις εποχές που η φαντασία τους ήταν αποδεχτή και μάλιστα ενθαρρύνονταν - κάτι που μπορεί να μην ισχύει πάντα στην ενήλικη ζωή και καταλήγουν: Μήπως τελικά λέμε ψέματα για τον Άγιο Βασίλη επειδή έχουμε ανάγκη κάτι στο οποίο να μπορούμε να πιστέψουμε, και να επιστρέψουμε έτσι έστω και για λίγο στη χαμένη από καιρό παιδική μας ηλικία; Αναρωτιέται η ομάδα έρευνας.
Δεν ξέρω, εγώ τα ακούω με καχυποψία όλα αυτά τα δήθεν. Εγώ δεν έπαθα τίποτα που πιστεύω στον Αη-Βασίλη. Εσείς πάθατε; Όχι! Εεε. Αυτό λέω.
Γιατί όμως δίνουμε δώρα τα Χριστούγεννα;
Από πράξεις αγάπης μέχρι ακριβά καλούδια που είχαμε βάλει στο μάτι εδώ και καιρό, όλοι απολαμβάνουμε τη στιγμή που θα πάρουμε στα χέρια μας ένα δώρο από ένα άτομο που μας νοιάζεται και το νοιαζόμαστε. Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι χαίρονται ακόμα περισσότερο την πράξη της προσφοράς και δεν έχουν κι άδικο. Σε κάποιες χώρες, τα παιδιά έχουν ανοίξει τα δώρα τους, ήδη, από τις 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα του Αγίου Νικολάου. Σε κάποιες άλλες, περιμένουν να ξημερώσουν Χριστούγεννα ή η 26η Δεκεμβρίου, για να βρουν κάτω από το δέντρο ό,τι τους έφερε ο Άγιος Βασίλης. Αλλού, τα δώρα ανοίγονται Πρωτοχρονιά. Και είναι κι εκείνα τα μέρη, όπου ο κόσμος ανταλλάζει δώρα ανήμερα Θεοφανίων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όποια μέρα κι αν έχει καθιερώσει ο καθένας στην οικογένειά του ως την ημέρα του ανοίγματός τους, είναι δύσκολο να φανταστούμε τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, χωρίς δώρα.
Έχουμε, όμως, αναρωτηθεί ποτέ γιατί νιώθουμε εσωτερικά την ανάγκη να τα προσφέρουμε -υλικά ή άυλα- κάθε γιορτές;
Αρχαία πρακτική
Η προσφορά δώρων είναι γνωστό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών, εδώ και χιλιετίες. Στους αρχαίους πολιτισμούς, οι αρχηγοί αντάλλαζαν δώρα μεταξύ τους, για να εξασφαλίσουν την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς τους, για να κερδίσουν την εύνοια κάποιου ξένου εισβολέα ή ακόμα και για να αποδείξουν την υποταγή τους. Ομοίως, δώρα αντάλλαζαν και οι απλοί άνθρωποι, εκφράζοντας τις περισσότερες φορές αισθήματα ευγνωμοσύνης ή επιδιώκοντας να κερδίσουν κάτι. Δώρα και θυσίες, όμως, οι πρόγονοί μας έδιναν και στους θεούς. Είτε ως ένδειξη υποταγής και πίστης είτε για να τους κατευνάσουν, να τους ζητήσουν μια χάρη ή να τους ευχαριστήσουν για κάτι που θεωρούσαν ότι ήταν θεόσταλτο.
Στη χριστιανική θρησκεία, η πρακτική ανταλλαγής δώρων για τα Χριστούγεννα αντανακλά τα δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στον νεογέννητο Ιησού: Χρυσός, το βασιλικό μέταλλο για τον Βασιλιά των Βασιλιάδων. Λιβάνι, σύμβολο της λατρείας που θα του έδειχνε ο κόσμος. Σμύρνα, το άρωμα που τοποθετούνταν στους νεκρούς και έδειχνε ότι ο Χριστός θα υπέφερε και θα πέθαινε.
Τα Χριστούγεννα, όμως, δεν γιορτάζονταν ανέκαθεν με τον τρόπο που το κάνουμε σήμερα. Γιορτάζονταν πάντα, αλλά μόνο μετά το τέλος του μεσαίωνα έγιναν τόσο δημοφιλή σαν γιορτή του Χριστιανισμού. Σιγά - σιγά, στα χρόνια που ακολούθησαν, αναπτύχθηκε μία κοινή χριστουγεννιάτικη κουλτούρα, σύμφωνα με την οποία, οι πιστοί ανταλλάσσουν δώρα για να τιμήσουν τη γέννηση του Χριστού, ο οποίος δώρισε την ίδια τη ζωή του, για τη σωτηρία τους. Από τον 19ο αιώνα, η ιδέα των δώρων πήρε νέες διαστάσεις, αφού δημοφιλείς συγγραφείς (Κάρολος Ντίκενς κ.α.) καταπιάστηκαν με τα Χριστούγεννα.
Στις μέρες μας, η παράδοση της ανταλλαγής δώρων είναι γενικά συνδεδεμένη στενά με γιορτές, επετείους και ξεχωριστές περιπτώσεις. Έχει, όμως, διαφορετικό χαρακτήρα από εκείνον του παρελθόντος; Ιστορικά, οι άνθρωποι δίναμε δώρα προσδοκώντας σε κάποιο αποτέλεσμα. Σήμερα, περισσότερο αναδεικνύουμε τον ανιδιοτελή χαρακτήρα της προσφοράς.
Μια ματιά στην επιστήμη
Αυτό το χαρακτηριστικό, της "τυφλής" γενναιοδωρίας, προβλημάτιζε τους επιστήμονες, οι οποίοι θεωρούσαν ότι δεν ταιριάζει με τη θεωρία του "ο καθένας μάχεται για την επιβίωσή του". Όπως έλεγαν, τα δώρα και οι πράξεις φιλανθρωπίας έρχονται σε αντίθεση με τη φύση μας: το τελευταίο πράγμα που θα έκανε ένα ανταγωνιστικό ον είναι η σπατάλη πόρων υπέρ άλλων.
Πριν από μία δεκαετία, οι καθηγητές Martin Nowak (Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ) και Sebastien Roch (Πανεπιστήμιο Berkeley), με επιστημονική δημοσίευσή τους, υποστήριξαν ότι η αύξηση στα φαινόμενα αλτρουισμού τις περιόδους των γιορτών εξηγείται από το αίσθημα αμοιβαιότητας και παίζει ρόλο στην επιβίωσή μας. Με απλά λόγια, είπαν ότι η προσφορά αυξάνεται, αν συνδέεται με την άμεση αμοιβαιότητα. Δηλαδή, ένας είναι πιθανότερο να προσφέρει σε κάποιον, όταν περιμένει βάσιμα από εκείνον να του προσφέρει κάτι πίσω. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται η συνεργασία στις κοινωνίες, απαραίτητη προϋπόθεση για τη δική μας επιβίωση. "Κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνό".
Επιπλέον, έδειξαν ότι η προσφορά συνδέεται και με την αμοιβαιότητα δικτύου. Δηλαδή, ένας προσφέρει κάτι σε κάποιον πιο εύκολα, ξέροντας ότι αυτός είναι πιθανό να προσφέρει με τη σειρά του σε κάποιον άλλον και ούτω καθεξής. Το σκεπτικό απλό: "Σε βοηθώ και τελικά, κάποιος άλλος θα βοηθήσει εμένα". Και πάλι, ενισχύεται η ζωτικής σημασίας συνεργασία στις κοινωνίες μας.
Αυτή η πεποίθηση είναι πιο ενισχυμένη τις περιόδους των γιορτών. Τότε πιστεύουμε περισσότερο ότι οι άνθρωποι στους οποίους δίνουμε δώρα είναι πιθανό να δώσουν και αυτοί σε κάποιον άλλο και στο τέλος, να πάρουμε κι εμείς κάτι. Έτσι, κάθε Χριστούγεννα, οι (φαινομενικά) αλτρουιστικές πράξεις αυξάνονται κατακόρυφα. Ξεσπά μια "επιδημία αλτρουισμού".
Το 2011, προσθέτοντας στα παραπάνω, ψυχολόγοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια υποστήριξαν ότι "η γενναιοδωρία εξελίχθηκε σαν χαρακτηριστικό επειδή είναι μια στρατηγική συνεργασίας μεγάλων αποδόσεων". Με πειράματα, έδειξαν ότι οι άνθρωποι επιλέγουν να δίνουν ακόμα και όταν ξέρουν ότι δεν πρόκειται να ξαναδούν ποτέ το πρόσωπο στο οποίο προσφέρουν. Η εξήγηση που έδωσαν είναι ότι έχουμε μάθει πως είναι πάντα καλύτερο να υποθέτουμε ότι θα ξαναδούμε κάποιον, άρα θα βιώσουμε τις επιπτώσεις των πράξεών μας, παρά να κάνουμε λάθος υποθέτοντας το αντίθετο. Τόσο καλύτερο, που εξελιχθήκαμε ώστε να είναι φυσιολογικό να συμπεριφερόμαστε γενναιόδωρα, ακόμα και σε ξένους.
Οι απαντήσεις είναι μέσα μας
Για κάποιους, τα δώρα είναι μία παράδοση που έχουν μάθει να τηρούν την ημέρα των Χριστουγέννων. Για άλλους, είναι ένα ξεχωριστό μέσο να εκφράσουν σε φίλους και οικογένεια την αγάπη τους. Είναι κι εκείνοι που δίνουν δώρα, ζητώντας ανταλλάγματα. Ίσως δίνουμε δώρα, γενικά, γιατί αυτό "προστάζει" η φύση μας.
Τελικά, τι ισχύει; Μάλλον αξίζει να κάνουμε λίγο πίσω και να ψάξουμε οι ίδιοι βαθιά στην ψυχή μας για την απάντηση στο ερώτημα "γιατί δίνουμε δώρα, κάθε Χριστούγεννα;". Ο καθένας από εμάς, ξέρει καλύτερα τα δικά του κίνητρα. Και όποια κι αν είναι -θρησκευτικά, ιστορικά, επιστημονικά- αρκεί οι προθέσεις του να είναι αγνές κι οι πράξεις του να φωτίζουν τη μέρα κάποιου. Δε νομίζετε; Δώρα λοιπόν!
Δώρα έφεραν οι τρεις μάγοι στο νεογέννητο βρέφος, δώρα κάνουμε κι εμείς. Γενικά ναι τα δώρα δείχνουν ευγνωμοσύνη, αγάπη, εκτίμηση, αλλά μερικές φορές είναι απλά για να ρίξουν σκόνη στα μάτια του/της και άλλες φορές είναι απλά για να δημιουργήσουν προβλήματα, να χαλάσουν φιλίες και να κλείσουν σπίτια. Tο θέμα με τα δώρα είναι, πως δεν θα γεμίσουμε φίλους και οικογένεια, με πράγματα, για τα οποία μετά θα μας καταριούνται. Να πω μερικά:
Κορνίζες, Κεριά και λοιπά εποχιακά διακοσμητικά της συφοράς: Το ξέρω ότι με αγαπάς, ξέρω ότι ίδρωσες για να το βρεις και ξέρω τι σημαίνω εγώ για σένα... Μάλλον όχι πάρα πολλά.
Κάλτσες Εσώρουχα: καλύτερα όχι, είναι παρεξηγήσιμα, εκτός και απευθύνονται στο ταίρι σας και είναι εποχιακά, δηλαδή μποξεράκι αγιοβασιλιάτικο και στρινγκ με γούνακι που είναι καλές επιλογές.
Ρούχα: Μόνο αν είναι ρούχα signature και στο σωστό μέγεθος. Ρούχα που υποδηλώνουν, ότι έχω παχύνει αποκλείονται.
Το ίδιο ισχύει και για συνδρομές σε γυμναστήριο. Όχι.
Επίσης τα ρούχα αποκλείονται και για όσους είναι κάτω των δέκα. Τα παιδιά θα σας καταριούνται, σας το υπογράφω - προτιμήστε ένα Playstation .
No-Name Επιτραπέζια: κάνουν τα παιδιά ρεζίλι στο σχολείο. Με τι μούτρα να πεις ότι ο Άη-Βασίλης σου έφερε UNO?
Βιβλία, CD, Λευκώματα/ημερολόγια/φωτοάλμπουμ και λοιπά: Ούτε καν. Αξιοθρήνητα δώρα και pathetic μέχρι εκεί που δεν παίρνει.
Σχολικά Είδη την περίοδο των Χριστουγέννων: Μολύβια, στυλό, μολυβοθήκες, τετράδια; Μα καλά, είμαστε σοβαροί; Θα μας αναθεματίζουν για καιρό.
Άλλες απαγορευμένες περιπτώσεις:
Ξύστρα για την πλάτη: Όχι, δεν είναι για την πλάτη.
Καλλυντικά αφρόλουτρα, αρωματικά σαπούνια, πούδρες σώματος, σφουγγάρια: ΌΧΙ, πλένομαι.
Απαγορευμένα μεταξύ ζευγαριών? Βιβλίο Τεχνικές για καλύτερο σεξ. Τον κλαίγανε τον μακαρίτη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου και στο δικαστήριο για την διατροφή μετά.
Ρεβεγιόν
Βασικό στοιχείο του εορτασμού των Χριστουγέννων είναι το φαγητό, και μάλλον από κεί βγήκε το Χριστούγευμα. Και ερχόμαστε στο ρεβεγιόν!!!
Αδιάβαστους σας βρίσκω, δεν ξέρουν κάποιοι τι είναι το ρεβεγιόν μαθαίνω. Λοιπόν, να ξεκινήσουμε από τα βασικά.
Το ρεβεγιόν, είναι το κλασσικό τσιμπούσι της Πρωτοχρονιάς, το οποίο όμως πολλοί το μεταφέρουν και το κάνουν τα Χριστούγεννα και μπερδεύτηκε λίγο το πράγμα.
Ασχέτως του πότε γίνεται, ρεβεγιόν λέγεται μόνο όταν είναι high class, σε αντιδιαστολή με τα άλλα που λέγονται σκέτα τσιμπούσια, και γι αυτό στα ρεβεγιόν προσέχουμε πάρα πολύ, τι φοράμε και πως φερόμαστε. Μην μας περάσουν για τίποτα άσχετους.
Ντρες κόουντ λοιπόν, τι φοράμε. Κατ’ αρχήν, βασικό, μην ντυθείτε όπως η θειά σας. Προσπαθήστε να είστε κομψοί και απέριττοι. Κορίτσια, κολάν τιγρέ, άνιμαλ πριντ και γκλιττερ, γενικά ξου. Για τα αγόρια δεν υπάρχει θέμα, ξέρουμε, το γαμπριάτικο θα φορέσουν.
Πώς συμπεριφερόμαστε όταν βρισκόμαστε σε χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν; Αν αξιωθείτε ποτέ και σας καλέσουν, προσέξτε τους τρόπους σας. Αν θέλετε να σας ξανακαλέσουν. Εξηγώ:
Όταν περάσει ο δίσκος με τα ορεκτικά, προσέξτε με, παίρνουμε ένα, όχι όλο τον δίσκο και ευγενικά.
Όπου ευγενικά σημαίνει με αργές τελετουργικές κινήσεις και χρησιμοποιώντας μόνο τα δύο δάχτυλα, όχι και τα πέντε.
Αν μας άρεσε το ορεκτικό λέμε Μμμμμμ και τέλος.
Άλλα επιφωνήματα περιττεύουν, χώρια που φανερώνουν την ταπεινή καταγωγή μας.
Αν το ρεβεγιόν είναι καθιστικό, τρώμε με μαχαίρι και πιρούνι. Όχι δάχτυλα
Για να πιούμε σκουπίζουμε πρώτα τα χείλη με την πετσέτα, όχι με την ανάποδη από το μανίκι ή το χέρι και για όνομα του θεού, ΟΧΙ, προσωπική παράκληση, μην πιείτε σε καμία περίπτωση με το στόμα γεμάτο. Καταπιείτε πρώτα, δεν είναι δύσκολο.
Όταν τελειώσουμε σκουπίζουμε τα χέρια μας στην πετσέτα, όχι στο τραπεζομάντηλο, θα μας πάρουν με τις πέτρες.
Αν θελήσουμε να πάμε τουαλέτα λέμε πρώτα συγνώμη, επιστρέφω σε λίγο και δεν χρειάζεται να πούμε που πάμε ή τι θα κάνουμε. Εντάξει;
Ούτε όταν επιστρέψουμε χρειάζονται ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, τι κάναμε και πως τα πήγαμε εκεί. Κατανοητό;
Τώρα, αν δεν μας άρεσε το φαγητό και μας ρωτήσουν, λέμε Εξαιρετικό! Τα γεμιστά της μαμάς δεν ενδιαφέρουν κανένα.
Όταν έρθει η ώρα να φύγουμε χαιρετάμε ευγενικά και λέμε πως περάσαμε καταπληκτικά και πότε θα το επαναλάβουμε.
Το είχα και καλύτερα δεν πάει σ’ αυτή την περίπτωση.
Πρωτοχρονιά
Και μ’ αυτά και με κείνα, φτάνουμε αισίως στην Πρωτοχρονιά, Κροτοχρονιά για κάποιους, λόγω των κρότων που συνοδεύουν συνήθως την αλλαγή του χρόνου, τα πυροτεχνήματα, βαρελότα, πυρομαχικά, ξέρετε, αυτά. Είναι η μέρα που αλλάζει ο χρόνος, μετά από μία πλήρη περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο, μετά από συνήθως 365 ημέρες, 5 ώρες, 48 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα , σύμφωνα με το δυτικό ημερολόγιο. Φήμες ότι οι Μάγια είχαν ακριβέστερο ημερολόγιο, είναι φρικτές ανοησίες! Η ημέρα δεν πρέπει να συγχέεται με τα Χριστούγεννα, διότι τα Χριστούγεννα λήγουν σε -α ενώ η Πρωτοχρονιά λήγει σε -ά. Ξεκάθαρο αυτό νομίζω.
Ο κόσμος πάντως συνδέει την Πρωτοχρονιά με καινούριες αποφάσεις, λες και πρόκειται να αλλάξει κάτι. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αν την προηγούμενη χρονιά τα πήγες χάλια, οι πιθανότητες να τα πας καλά την επόμενη είναι από περιορισμένες ως ανύπαρκτες. Σύμφωνα με ένα πολύ γνωστό απόφθεγμα, το οποίο αποδίδεται στον Αϊνστάιν, δεν μπορείς κάνοντας τα ίδια πράγματα να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. Και ναι, έχει δίκιο. Άμα έτρωγες τον άμπακο την προηγούμενη χρονιά και έπαιρνες βάρος, δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα τρως το νέο έτος και θα αδυνατίζεις. Πάλι σαν τετράφυλη ντουλάπα θα είσαι.
Είναι ευχάριστο πάντως το ότι ο περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί τα χάλια του και θεωρεί το νέο έτος μια καλή ευκαιρία για να κάνει μια φρέσκια αρχή. Βέβαια, για να υλοποιηθούν οι ευχές μας και η κάθε επιθυμία μας, χρειάζεται να συνεργαστεί και το σύμπαν. Τι να το κάνω να ζητήσω λεπτή κορμοστασιά και παχουλό τραπεζικό λογαριασμό, άμα το σύμπαν τα μπερδέψει και μου δώσει παχουλό σώμα και αναιμικό τραπεζικό λογαριασμό; Δεν κάνουμε τίποτα έτσι.
Αλλά υπάρχουν και αποφάσεις που είναι απόλυτα νόμιμες. Π.Χ. εγώ αποφάσισα ότι φέτος θα μάθω να χρησιμοποιώ το smart phone μου. Δεν το βρίσκω σωστό να υπάρχουν τηλέφωνα που είναι πιο έξυπνα από τους ιδιοκτήτες τους. Είναι προσωπικό το θέμα, καταλάβατε;
Έπειτα μας πιάνει κάθε καινούρια χρονιά μια ιδεοληψία να την πω και τρώμε ένα κόλλημα με τον τροχό της τύχης. Γι αυτό άλλωστε παίζουμε και χαρτιά την πρωτοχρονιά. Φουλ τα καζίνο αυτές τις μέρες και όλοι πιστεύουν, ότι για κάποιο μυστηριώδη λόγο η τύχη τους θα γυρίσει. Και άντε αγοράζουμε λαχεία και άντε πάμε στο καζίνο και άντε τυχερά παιχνίδια, από τα πιο απλά, 31 και παρταόλα μέχρι τα πιο σκληρά, αν μου επιτρέπεται να τα πω έτσι και να και τα κρεμύδια, να και τα ρόδια, να και το φλουρί στην Βασιλόπιτααα!!!
Εντάξει, ειδωλολατρικά έθιμα θα πει κάποιος, όμως να που όλοι ακολουθούμε, πιστεύοντας ή όχι στην δύναμη που έχουν τα γούρια. Εγώ δεν ξέρω απ αυτά, αν όντως πιάνουν και τι σημαίνει γούρι, πιστεύω όμως στην δύναμη των ευχών, που για μένα είναι μεταβίβαση θετικής ενέργειας. Μοιράζουμε ευχές, τις εννοούμε και τις μοιράζουμε ελεύθερα. Σημειώστε το αυτό και μην τσιγκουνευόσαστε τα αισθήματα.
Προτελευταίο τραγούδι
Καλήνύχτα από μένα Σπίρτα, Καλή πρωτοχρονιά εύχομαι και μακάρι το 2017 να εκπληρώσει όλες τις νόμιμες επιθυμίες σας, τουλάχιστον αυτές που δεν επισύρουν μεγάλες ποινές φυλάκισης. Τώρα αν θέλετε κι εσείς να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, ΟΧΙ, αφήστε τις κατσίκες του γείτονα ήσυχες.
Δεν φεύγετε, μετά από μένα ακολουθεί ο Μιχάλης Μαυροβουνιώτης, με τα σεργιάνια που θα μας πάει στους ρεμπέτικους δρόμους. Το Spirto Web Radio εκπέμπει για σας 24 ώρες, 7 ημέρες την εβδομάδα, με εκπομπές καθημερινά. Δείτε και το υπόλοιπο πρόγραμμα κάτω από την ετικέτα σπιρτολόγιο.
Από μένα σπίρτα πολλές ευχές. Εύχομαι για όλο τον κόσμο, 12 μήνες επιτυχίες, 52 εβδομάδες γέλιου, 365 μέρες διασκέδασης, 8.760 ώρες χαράς, 525.600 καλότυχα λεπτά και 31.536.000 δευτερόλεπτα ευτυχίας. Μην αφήσετε να πάει χαμένο ούτε ένα. Καλή Χρονιά
Ένα ακόμα τελευταίο μουσικό κομμάτι για τον δρόμο. Το έχω υποσχεθεί κιόλας.
Όμως ας σοβαρευτούμε, τα Χριστούγεννα είναι η πιο διαδεδομένη γιορτή και πιθανώς η μόνη στον χριστιανικό τουλάχιστον κόσμο, όπου γιορτάζουμε το απίστευτο, το μαγικό, τη γέννηση. Κάθε χρόνο τα παιδάκια θα σηκωθούν πρωί-πρωί στην Ελλάδα τουλάχιστον, να μας τα ψάλουν με αντάλλαγμα μερικά ευρώ, οι οικογένειες και οι φίλοι ξαναμαζεύονται κι έρχονται πιο κοντά, άσχετα το τρέξιμο που πέφτει για ετοιμασίες, χριστουγεννιάτικο τραπέζι, αγορές, δώρα κλπ. Η ουσία είναι ότι τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλοι και λοιπά, φέρε το πεντάευρο αλλιώς θα φας μπουνιά, λένε τα μικρά παρωδώντας τους τσίπηδες που τσιγκουνεύονται.
Τα Χριστούγεννα για όσους δεν το ξέρουν, ξεκίνησαν από τη Ναζαρέτ, που γεννήθηκε ο θεάνθρωπος, όπου εκεί για καθαρά τεχνικούς λόγους, κάποια απογραφή λένε, δεν μπόρεσαν να βρουν κατάλυμα ο Ιωσήφ και η Μαρία, με αποτέλεσμα να καταφύγουν σε έναν στάβλο που τους παραχωρήθηκε. Εντάξει, τον στάβλο δεν τον λες ακριβώς μαγεία, αλλά μετά είναι οι βοσκοί, τα αρνάκια, το άστρο της Βηθλεέμ, οι μάγοι, τα δώρα, το θείο βρέφος, οι άγγελοι που ψάλλουν και η μικρή μας ιστορία έρχεται σε κάποιο λογαριασμό.
Γιορτάζει η χριστιανωσύνη το θαύμα της γέννησης, άσχετα αν πολλοί νεοχροστιανοί περιορίζονται να γιορτάζουν το νέο μπλέντερ ή το νέο σετ τιβι ή το άιφον που τους έκανε δώρο ο Άγιος Βασίλης. Πολλές και διαφορετικές οι παραδόσεις σε κάθε χώρα, Εμείς εδώ με τα κάλαντα, Στη νότιο Αμερική φοράνε ροζ εσώρουχα τα κορίτσια για να παντρευτούν γρήγορα, Αλλού διαβάζω πετάνε τις γόβες τους τα κορίτσια να δουν αν θα παντρευτούν, καΐλα που την είχαν κι αυτές, Στην Ουκρανία νομίζω, στολίζουν με αράχνες, Στην Ιαπωνία, καλά άστους αυτούς στην κοσμάρα τους, γιορτάζουν με kentacky fried chicken, Οι πιο βόρειοι, στα όρια της κατάθλιψης αυτοί, έχουν έναν μπαμπούλα που μαζεύει από τους δρόμους τα κακά παιδιά, εντάξει, δεν είναι να απορείς μετά που το thrush και το death metal έλκει την καταγωγή από αυτούς. Η έλλειψη ηλιοφάνειας τους έχει χτυπήσει κατακούτελα μιλάμε εκεί πάνω.
Δεν ξέρω, εγώ προτιμώ τα δικά μας Χριστούγεννα. Έχουμε κι εμείς τα καλλικατζάρια μας στη λαϊκή μας παράδοση, αυτά που τροχίζουν τον άξονα της γης, αλλά αυτά τον Ιανουάριο, αργούν ακόμα και ΚΑΙ δεν τα γιορτάζουμε. Απλώς τα διηγούμαστε. Είναι βέβαια τρομακτική η σκέψη, ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρουν να κόψουν τον άξονα της γης και θα μας σφεντονίσουν σύσσωμους στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα, αλλά ευτυχώς έρχονται τα Φώτα και σώζουν την κατάσταση. Για όλα έχουμε λύσεις εμείς.
Το Άστρο
Τα Χριστούγεννα για όσους δεν το ξέρουν, ξεκίνησαν από τη Ναζαρέτ, που γεννήθηκε ο θεάνθρωπος, όπου εκεί για καθαρά τεχνικούς λόγους, κάποια απογραφή λένε, δεν μπόρεσαν να βρουν κατάλυμα ο Ιωσήφ και η Μαρία, με αποτέλεσμα να καταφύγουν σε έναν στάβλο που τους παραχωρήθηκε. Εντάξει, τον στάβλο δεν τον λες ακριβώς μαγεία, αλλά μετά είναι οι βοσκοί, τα αρνάκια, το άστρο της Βηθλεέμ, οι μάγοι, τα δώρα, το θείο βρέφος, οι άγγελοι που ψάλλουν και η μικρή μας ιστορία έρχεται σε κάποιο λογαριασμό.
Γιορτάζει η χριστιανωσύνη το θαύμα της γέννησης, άσχετα αν πολλοί νεοχροστιανοί περιορίζονται να γιορτάζουν το νέο μπλέντερ ή το νέο σετ τιβι ή το άιφον που τους έκανε δώρο ο Άγιος Βασίλης. Πολλές και διαφορετικές οι παραδόσεις σε κάθε χώρα, Εμείς εδώ με τα κάλαντα, Στη νότιο Αμερική φοράνε ροζ εσώρουχα τα κορίτσια για να παντρευτούν γρήγορα, Αλλού διαβάζω πετάνε τις γόβες τους τα κορίτσια να δουν αν θα παντρευτούν, καΐλα που την είχαν κι αυτές, Στην Ουκρανία νομίζω, στολίζουν με αράχνες, Στην Ιαπωνία, καλά άστους αυτούς στην κοσμάρα τους, γιορτάζουν με kentacky fried chicken, Οι πιο βόρειοι, στα όρια της κατάθλιψης αυτοί, έχουν έναν μπαμπούλα που μαζεύει από τους δρόμους τα κακά παιδιά, εντάξει, δεν είναι να απορείς μετά που το thrush και το death metal έλκει την καταγωγή από αυτούς. Η έλλειψη ηλιοφάνειας τους έχει χτυπήσει κατακούτελα μιλάμε εκεί πάνω.
Δεν ξέρω, εγώ προτιμώ τα δικά μας Χριστούγεννα. Έχουμε κι εμείς τα καλλικατζάρια μας στη λαϊκή μας παράδοση, αυτά που τροχίζουν τον άξονα της γης, αλλά αυτά τον Ιανουάριο, αργούν ακόμα και ΚΑΙ δεν τα γιορτάζουμε. Απλώς τα διηγούμαστε. Είναι βέβαια τρομακτική η σκέψη, ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρουν να κόψουν τον άξονα της γης και θα μας σφεντονίσουν σύσσωμους στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα, αλλά ευτυχώς έρχονται τα Φώτα και σώζουν την κατάσταση. Για όλα έχουμε λύσεις εμείς.
Το Άστρο
Τι ήταν όμως στην πραγματικότητα το Άστρο της Βηθλεέμ; Αυτή η αναφορά στο Ευαγγέλιο έχει εμπνεύσει επιστήμονες, αστρολόγους, αλλά και αρκετούς άλλους, να αναζητήσουν ποιο ήταν εκείνο το άστρο, που ακολούθησαν οι Μάγοι για να ανακαλύψουν το μέρος όπου γεννήθηκε ο Χριστός και να δοθεί επί τέλους μια επιστημονική εξήγηση στο Άστρο της Βηθλεέμ.
Οι πιο γνωστές επιστημονικές ερμηνείες για το Άστρο της Βηθλεέμ
1.Μετεωρίτης
Οι μετεωρίτες είναι ουράνια σώματα που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με αστρονομικές ταχύτητες και λάμπουν φωτεινά, καθώς καίγονται από τις τεράστιες θερμοκρασίες που προκαλεί αυτή η τριβή. Είναι τα γνωστά μας "πεφταστέρια" ή διάττοντες αστέρες, τα οποία θαυμάζουμε κάποια βράδια. Και αυτή η θεωρία παρουσιάζει κενά. Ένα πεφταστέρι, όμως, είναι ορατό μόνο λίγες στιγμές, εδώ μιλάμε για ολόκληρο ταξίδι των μάγων.
2. Κομήτης
Η θεωρία ότι το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν κομήτης είναι από τις πιο πειστικές, αφού κατά κανόνα εμφανίζονται στην ανατολή, όπως το Αστέρι της Βηθλεέμ, και η παρουσία και κίνησή τους στον ουρανό διαρκεί για ικανοποιητικό διάστημα. Υπάρχει και πάλι, όμως, πρόβλημα. Πριν από 2 και πλέον χιλιάδες χρόνια και μέχρι τον Μεσαίωνα, οι κομήτες θεωρούνταν οιωνοί δεινών και καταστροφών και όχι χαρμόσυνων συμβάντων. Άρα είναι μάλλον παράλογο να υποθέσουμε ότι οι Μάγοι ακολούθησαν έναν κομήτη για να βρουν το μέρος γέννησης του Μεσσία. Πιο πιθανό θα ήταν να απέφευγαν τον κομήτη.
3. Ο πλανήτης Δίας
Μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες διαβάζω, είναι εκείνη του Rick Larson. Σύμφωνα με τον Larson, ο πλανήτης Δίας, τον Σεπτέμβριο του 3 π.Χ. (ημερομηνία που ταιριάζει στο πλαίσιο γέννησης του Ιησού), κατά τη διάρκεια της Εβραϊκής Πρωτοχρονιάς, προσέγγισε σε πολύ κοντινή απόσταση τον Βασιλίσκο, τον φωτεινότερο αστέρα στον αστερισμό του Λέοντα. Μην με ρωτήσετε ποιος και τι είναι ο αστερισμός του λέοντα, ένα απλό κεραμιδόγατο είμαι, όχι αστροφυσικός.
Αφού λοιπόν ο Δίας προσέγγισε και προσπέρασε τον Βασιλίσκο, σταμάτησε και άρχισε να κινείται ανάδρομα, προσεγγίζοντάς τον μια δεύτερη φορά. Και στη συνέχεια, επέστρεψε στην κανονική του πορεία, πλησιάζοντας τον Βασιλίσκο και για μια τρίτη επίσκεψη, τον Ιούνιο του 2 π.Χ.. Αυτό το τριπλό πέρασμα του Δία από τον Βασιλίσκο, λέει ο Larson, αποκτά ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αν γνωρίζουμε ότι ο Βασιλίσκος θεωρούνταν κυβερνήτης των ουράνιων υποθέσεων. Άρα, κατά μία έννοια, ο Βασιλιάς των Πλανητών ο δίας, βρισκόταν δίπλα στον Βασιλιά των Άστρων τον Βασιλίσκο. Ένα σημάδι βασιλικής γέννας.
Επιπρόσθετα, τον Ιούνιο του 2 π.Χ., ο Δίας, αφού πέρασε από τον Βασιλίσκο, συνέχισε ανατολικά (συμφωνεί με την κίνηση του άστρου κατά Ματθαίον) για ένα ακόμα ραντεβού: μία σύνοδο με την Αφροδίτη. Και οι δύο πλανήτες φαίνονταν τόσο κοντά, ώστε να διακρίνονται σαν ένα υπέρλαμπρο άστρο. Μάλιστα, ο Larson αναφέρει ότι αν οι Μάγοι ξεκίνησαν να ακολουθούν τον Δία, μετά την παραπάνω σύνοδο, τότε τον Δεκέμβριο του 2 π.Χ., εβρισκόμενοι πλέον στην Ιερουσαλήμ, θα τον έβλεπαν νότια, στην κατεύθυνση της Βηθλεέμ (και πάλι σε συμφωνία με την κίνηση που περιγράφει ο Ματθαίος).
Και τέλος, ο Larson περιγράφει ίσως το εντυπωσιακότερο στοιχείο του από όλα τα προηγούμενα. Στις 25 Δεκεμβρίου του 2 π.Χ., ο πλανήτης Δίας φαινομενικά σταμάτησε (ξανά όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής) στον ουρανό πάνω από τη Βηθλεέμ, καθώς ξεκινούσε και πάλι, ανάδρομη κίνηση.
Βεβαίως και αυτή η θεωρία έχει αμφισβητηθεί, με μεγαλύτερο επιχείρημα εναντίον της ότι η παραπάνω κίνηση του Δία δεν είναι κάτι μοναδικό, αφού επαναλαμβάνεται, επομένως δεν θα μπορούσε να κινήσει το ενδιαφέρον των Μάγων, και ότι τα μεμονωμένα συμβάντα που περιγράφονται είναι απίθανο να παρατηρήθηκαν συνδυαστικά.
Το άστρο μέσα μας
Τελικά τι ήταν το Άστρο; Ήταν κάτι αληθινό; Κάτι που οι Μάγοι είδαν πράγματι στους ουρανούς και το αξιολόγησαν σαν σημάδι του ερχομού του Μεσσία; Ή μήπως ήταν μια ιστορία που επινοήθηκε από τους Χριστιανούς; Το σίγουρο είναι ότι, το Άστρο, έχει και μια συμβολική σημασία και μας οδηγεί! Δεν ξέρω. Μπορεί τελικά απλά να είναι και μέσα μας.
Άη-ΒασίληςΈνα πρόσωπο πάντως που έχει την τιμητική του τις μέρες αυτές πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ο Άη-Βασίλης. Αν δεις λέει ξημερώματα πρωτοχρονιάς, έναν τύπο με γένια, σκούφο και σάκο να περπατάει μέσα στο σπίτι σου, ξύπνα, σε κλέβουν!
Ο Άγιος Βασίλης ή Σάντα Κλάους ή Φάδερ Κρίστμας, ή Περ Νοέλ γεννήθηκε στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας το 330 μ.Χ., αλλά εδώ και μερικά χρόνια ζει στο Ροβανιέμι της Φινλανδίας, για λόγους που ανάγονται στα προσωπικά του δεδομένα και δεν μας αφορούν.
Περιληπτικά είναι το αφράτο και ροδαλό σύμβολο της εορταστικής περιόδου που όλοι γνωρίζουμε και λατρεύουμε από παιδιά, με την κόκκινη στολή του, την άσπρη γούνα τις μαύρες μπότες και ξεκινά κάθε χρόνο ανελλιπώς, να μοιράσει τα δώρα του σε μικρούς και καμιά φορά και σε μεγάλους. Είναι η φιγούρα του γλυκού παπούλη, που κατεβαίνει από τις καμινάδες των σπιτιών και παραδίνει τα δώρα που του ζήτησαν οι μικροί του θαυμαστές, μέσα στις κάλτσες που αφήνουν δίπλα στο τζάκι για τον σκοπό αυτό ειδικά, αλλά και τα σύγχρονα σπίτια με τις κλειδαριές με συνδυασμό και συναγερμούς, που δεν έχουν τζάκι, δεν φαίνεται να τον σταματάνε κι έτσι η παράδοση συνεχίζεται και στις μέρες μας.
Γράφουν λοιπόν τα παιδιά τα γράμματα τους προς τον Αη-Βασίλη, τα οποία με ένα μαγικό τρόπο φτάνουν στα χέρια του, τα ξωτικά και οι νάνοι ετοιμάζουν όλο το χρόνο τις λίστες και τα παιχνίδια μπαίνουν σε σειρά παραγωγής στο μαγικό εργαστήρι, που έχει ο Αη-Βασίλης στον Βόρειο Πόλο.
Από τα Χριστούγεννα μέχρι την Πρωτοχρονιά ο σεβάσμιος γέρων φορτώνει το έλκηθρο του με τα δώρα και με λίγη βοήθεια από τους ιπτάμενους ταράνδους φτάνει σε κάθε γωνιά της γης. Αυτά δεν ξέρατε κι εσείς για τον Αη-Βασίλη; Εεε, τι μου λένε λοιπόν Άη-Βασίλης δεν υπάρχει; Υπάρχει και παραϋπάρχει. Άντε από κει! Παραδόπιστοι άνθρωποι!
Το Εργαστήριο του Αη-Βασίλη
Το εργαστήριο του Άη-Βασίλη λοιπόν είναι εγκατεστημένο στον Βόρειο Πόλο τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια των ξωτικών και των νάνων παράγει κάθε είδους παιχνίδια, αλλά και δώρα για μεγάλους, ρολόγια, ακριβά καλλυντικά και κοσμήματα για τα κορίτσια, γραβάτες και πολύ τους είναι για τα αγόρια.
Α, να μην ξεχάσω να σας πω, ότι κοντά του ζει και η γυναίκα του Αη-Βασίλη, μια επίσης ροδαλή και καλωσυνάτη φιγούρα που φροντίζει τον Άγιο, να μην του λείψει τίποτα. Αλλά κι εκείνος την φροντίζει απ’ ότι μαθαίνω και την βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού. Σηκώνει τα πόδια του έμαθα, όταν εκείνη σκουπίζει. Αυτά είναι.
Οι Τάρανδοι
Οι πιο γνωστές επιστημονικές ερμηνείες για το Άστρο της Βηθλεέμ
1.Μετεωρίτης
Οι μετεωρίτες είναι ουράνια σώματα που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με αστρονομικές ταχύτητες και λάμπουν φωτεινά, καθώς καίγονται από τις τεράστιες θερμοκρασίες που προκαλεί αυτή η τριβή. Είναι τα γνωστά μας "πεφταστέρια" ή διάττοντες αστέρες, τα οποία θαυμάζουμε κάποια βράδια. Και αυτή η θεωρία παρουσιάζει κενά. Ένα πεφταστέρι, όμως, είναι ορατό μόνο λίγες στιγμές, εδώ μιλάμε για ολόκληρο ταξίδι των μάγων.
2. Κομήτης
Η θεωρία ότι το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν κομήτης είναι από τις πιο πειστικές, αφού κατά κανόνα εμφανίζονται στην ανατολή, όπως το Αστέρι της Βηθλεέμ, και η παρουσία και κίνησή τους στον ουρανό διαρκεί για ικανοποιητικό διάστημα. Υπάρχει και πάλι, όμως, πρόβλημα. Πριν από 2 και πλέον χιλιάδες χρόνια και μέχρι τον Μεσαίωνα, οι κομήτες θεωρούνταν οιωνοί δεινών και καταστροφών και όχι χαρμόσυνων συμβάντων. Άρα είναι μάλλον παράλογο να υποθέσουμε ότι οι Μάγοι ακολούθησαν έναν κομήτη για να βρουν το μέρος γέννησης του Μεσσία. Πιο πιθανό θα ήταν να απέφευγαν τον κομήτη.
3. Ο πλανήτης Δίας
Μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες διαβάζω, είναι εκείνη του Rick Larson. Σύμφωνα με τον Larson, ο πλανήτης Δίας, τον Σεπτέμβριο του 3 π.Χ. (ημερομηνία που ταιριάζει στο πλαίσιο γέννησης του Ιησού), κατά τη διάρκεια της Εβραϊκής Πρωτοχρονιάς, προσέγγισε σε πολύ κοντινή απόσταση τον Βασιλίσκο, τον φωτεινότερο αστέρα στον αστερισμό του Λέοντα. Μην με ρωτήσετε ποιος και τι είναι ο αστερισμός του λέοντα, ένα απλό κεραμιδόγατο είμαι, όχι αστροφυσικός.
Αφού λοιπόν ο Δίας προσέγγισε και προσπέρασε τον Βασιλίσκο, σταμάτησε και άρχισε να κινείται ανάδρομα, προσεγγίζοντάς τον μια δεύτερη φορά. Και στη συνέχεια, επέστρεψε στην κανονική του πορεία, πλησιάζοντας τον Βασιλίσκο και για μια τρίτη επίσκεψη, τον Ιούνιο του 2 π.Χ.. Αυτό το τριπλό πέρασμα του Δία από τον Βασιλίσκο, λέει ο Larson, αποκτά ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αν γνωρίζουμε ότι ο Βασιλίσκος θεωρούνταν κυβερνήτης των ουράνιων υποθέσεων. Άρα, κατά μία έννοια, ο Βασιλιάς των Πλανητών ο δίας, βρισκόταν δίπλα στον Βασιλιά των Άστρων τον Βασιλίσκο. Ένα σημάδι βασιλικής γέννας.
Επιπρόσθετα, τον Ιούνιο του 2 π.Χ., ο Δίας, αφού πέρασε από τον Βασιλίσκο, συνέχισε ανατολικά (συμφωνεί με την κίνηση του άστρου κατά Ματθαίον) για ένα ακόμα ραντεβού: μία σύνοδο με την Αφροδίτη. Και οι δύο πλανήτες φαίνονταν τόσο κοντά, ώστε να διακρίνονται σαν ένα υπέρλαμπρο άστρο. Μάλιστα, ο Larson αναφέρει ότι αν οι Μάγοι ξεκίνησαν να ακολουθούν τον Δία, μετά την παραπάνω σύνοδο, τότε τον Δεκέμβριο του 2 π.Χ., εβρισκόμενοι πλέον στην Ιερουσαλήμ, θα τον έβλεπαν νότια, στην κατεύθυνση της Βηθλεέμ (και πάλι σε συμφωνία με την κίνηση που περιγράφει ο Ματθαίος).
Και τέλος, ο Larson περιγράφει ίσως το εντυπωσιακότερο στοιχείο του από όλα τα προηγούμενα. Στις 25 Δεκεμβρίου του 2 π.Χ., ο πλανήτης Δίας φαινομενικά σταμάτησε (ξανά όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής) στον ουρανό πάνω από τη Βηθλεέμ, καθώς ξεκινούσε και πάλι, ανάδρομη κίνηση.
Βεβαίως και αυτή η θεωρία έχει αμφισβητηθεί, με μεγαλύτερο επιχείρημα εναντίον της ότι η παραπάνω κίνηση του Δία δεν είναι κάτι μοναδικό, αφού επαναλαμβάνεται, επομένως δεν θα μπορούσε να κινήσει το ενδιαφέρον των Μάγων, και ότι τα μεμονωμένα συμβάντα που περιγράφονται είναι απίθανο να παρατηρήθηκαν συνδυαστικά.
Το άστρο μέσα μας
Τελικά τι ήταν το Άστρο; Ήταν κάτι αληθινό; Κάτι που οι Μάγοι είδαν πράγματι στους ουρανούς και το αξιολόγησαν σαν σημάδι του ερχομού του Μεσσία; Ή μήπως ήταν μια ιστορία που επινοήθηκε από τους Χριστιανούς; Το σίγουρο είναι ότι, το Άστρο, έχει και μια συμβολική σημασία και μας οδηγεί! Δεν ξέρω. Μπορεί τελικά απλά να είναι και μέσα μας.
Άη-ΒασίληςΈνα πρόσωπο πάντως που έχει την τιμητική του τις μέρες αυτές πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ο Άη-Βασίλης. Αν δεις λέει ξημερώματα πρωτοχρονιάς, έναν τύπο με γένια, σκούφο και σάκο να περπατάει μέσα στο σπίτι σου, ξύπνα, σε κλέβουν!
Ο Άγιος Βασίλης ή Σάντα Κλάους ή Φάδερ Κρίστμας, ή Περ Νοέλ γεννήθηκε στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας το 330 μ.Χ., αλλά εδώ και μερικά χρόνια ζει στο Ροβανιέμι της Φινλανδίας, για λόγους που ανάγονται στα προσωπικά του δεδομένα και δεν μας αφορούν.
Περιληπτικά είναι το αφράτο και ροδαλό σύμβολο της εορταστικής περιόδου που όλοι γνωρίζουμε και λατρεύουμε από παιδιά, με την κόκκινη στολή του, την άσπρη γούνα τις μαύρες μπότες και ξεκινά κάθε χρόνο ανελλιπώς, να μοιράσει τα δώρα του σε μικρούς και καμιά φορά και σε μεγάλους. Είναι η φιγούρα του γλυκού παπούλη, που κατεβαίνει από τις καμινάδες των σπιτιών και παραδίνει τα δώρα που του ζήτησαν οι μικροί του θαυμαστές, μέσα στις κάλτσες που αφήνουν δίπλα στο τζάκι για τον σκοπό αυτό ειδικά, αλλά και τα σύγχρονα σπίτια με τις κλειδαριές με συνδυασμό και συναγερμούς, που δεν έχουν τζάκι, δεν φαίνεται να τον σταματάνε κι έτσι η παράδοση συνεχίζεται και στις μέρες μας.
Γράφουν λοιπόν τα παιδιά τα γράμματα τους προς τον Αη-Βασίλη, τα οποία με ένα μαγικό τρόπο φτάνουν στα χέρια του, τα ξωτικά και οι νάνοι ετοιμάζουν όλο το χρόνο τις λίστες και τα παιχνίδια μπαίνουν σε σειρά παραγωγής στο μαγικό εργαστήρι, που έχει ο Αη-Βασίλης στον Βόρειο Πόλο.
Από τα Χριστούγεννα μέχρι την Πρωτοχρονιά ο σεβάσμιος γέρων φορτώνει το έλκηθρο του με τα δώρα και με λίγη βοήθεια από τους ιπτάμενους ταράνδους φτάνει σε κάθε γωνιά της γης. Αυτά δεν ξέρατε κι εσείς για τον Αη-Βασίλη; Εεε, τι μου λένε λοιπόν Άη-Βασίλης δεν υπάρχει; Υπάρχει και παραϋπάρχει. Άντε από κει! Παραδόπιστοι άνθρωποι!
Το Εργαστήριο του Αη-Βασίλη
Το εργαστήριο του Άη-Βασίλη λοιπόν είναι εγκατεστημένο στον Βόρειο Πόλο τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια των ξωτικών και των νάνων παράγει κάθε είδους παιχνίδια, αλλά και δώρα για μεγάλους, ρολόγια, ακριβά καλλυντικά και κοσμήματα για τα κορίτσια, γραβάτες και πολύ τους είναι για τα αγόρια.
Α, να μην ξεχάσω να σας πω, ότι κοντά του ζει και η γυναίκα του Αη-Βασίλη, μια επίσης ροδαλή και καλωσυνάτη φιγούρα που φροντίζει τον Άγιο, να μην του λείψει τίποτα. Αλλά κι εκείνος την φροντίζει απ’ ότι μαθαίνω και την βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού. Σηκώνει τα πόδια του έμαθα, όταν εκείνη σκουπίζει. Αυτά είναι.
Οι Τάρανδοι
Οι τάρανδοι τώρα του Αϊ- Βασίλη είναι ο Dasher (Ντάσερ) και Dancer (Ντάνσερ), Prancer (Πράσνερ) και Vixen (Βίξεν), Comet (Κόμετ) και Cupid (Κιούπιντ), Dunder (Ντόνερ) και Blixem (Μπλίτζεν) . Ως εδώ καλά. Μέχρι την στιγμή που ανέκυψε το ζήτημα Ρούντολφ
Σύμφωνα με τα παραπάνω το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη σέρνεται από 8 τάρανδους, χωρισμένους σε ζευγάρια των δύο. Όμως το πράγμα στράβωσε όταν βγήκε εκείνο το γνωστό παιδικό τραγουδάκι, “Ρούντολφ ο κοκκινομύτης τάρανδος” που έφερε στο προσκήνιο και έναν άλλο τάρανδο τον Ρούντολφ. Το παράξενο με τον Ρούντολφ ήταν το ότι είχε μια κόκκινη λαμπερή μύτη και οι άλλοι τάρανδοι τον κορόιδευαν, διότι ως γνωστόν οι τάρανδοι έχουν μαύρη μύτη. Το ξέρατε αυτό, δεν το ξέρατε; Όχι; Εντάξει, το ξέρετε τώρα. Ναι, μαύρη έχουν.
Όλα αυτά μέχρι που μια παραμονή Χριστουγέννων, ο Αη-Βασίλης κάλεσε τον Ρούντολφ και του είπε, δεν μπαίνεις μπροστά εσύ να οδηγείς το έλκηθρο και να μμας δείχνεις τον δρόμο, που έχεις τόσο ωραία κόκκινη και λαμπερή μύτη; Εεε, αυτό ήταν, ο ρούντολφ έκτοτε έγινε ο πιο διάσημος από τους ταράνδους του Αη-Βασίλη και μάλιστα γράφτηκαν και άλλα τραγούδια γι αυτόν. Ακούμε ένα.
Ο Μύθος
Σύμφωνα με τα παραπάνω το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη σέρνεται από 8 τάρανδους, χωρισμένους σε ζευγάρια των δύο. Όμως το πράγμα στράβωσε όταν βγήκε εκείνο το γνωστό παιδικό τραγουδάκι, “Ρούντολφ ο κοκκινομύτης τάρανδος” που έφερε στο προσκήνιο και έναν άλλο τάρανδο τον Ρούντολφ. Το παράξενο με τον Ρούντολφ ήταν το ότι είχε μια κόκκινη λαμπερή μύτη και οι άλλοι τάρανδοι τον κορόιδευαν, διότι ως γνωστόν οι τάρανδοι έχουν μαύρη μύτη. Το ξέρατε αυτό, δεν το ξέρατε; Όχι; Εντάξει, το ξέρετε τώρα. Ναι, μαύρη έχουν.
Όλα αυτά μέχρι που μια παραμονή Χριστουγέννων, ο Αη-Βασίλης κάλεσε τον Ρούντολφ και του είπε, δεν μπαίνεις μπροστά εσύ να οδηγείς το έλκηθρο και να μμας δείχνεις τον δρόμο, που έχεις τόσο ωραία κόκκινη και λαμπερή μύτη; Εεε, αυτό ήταν, ο ρούντολφ έκτοτε έγινε ο πιο διάσημος από τους ταράνδους του Αη-Βασίλη και μάλιστα γράφτηκαν και άλλα τραγούδια γι αυτόν. Ακούμε ένα.
Ο Μύθος
Κι έρχονται τώρα μερικοί να μας πουν ότι Αη-Βασίλης δεν υπάρχει. Κι εμείς πρέπει να τους πιστέψουμε διότι έγινε έρευνα λέει σχετικά και η ιστορία με τον Άγιο δεν τεκμηριώθηκε επιστημονικά.
Διαβάζω για μια έρευνα, μέσα στις πολλές που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, η οποία λέει ότι οι γονείς που λένε ψέματα στα παιδιά για τον Άι Βασίλη, μπορεί να κάνουν κακό στη σχέση τους. Άκου τώρα! Σε άρθρο λέει που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet Psychiatry, επιστήμονες υποστήριξαν πως το ψέμα για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη, αν συνεχίζεται για χρόνια, μπορεί σε συνδυασμό με τη μετέπειτα ανακάλυψη της αλήθειας, να κλονίσει τη σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών και ότι μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των παιδιών προς αυτούς. Εκφράζεται δηλαδή η άποψη, πως όλα τα παιδιά τελικά θα ανακαλύψουν ότι οι γονείς τους έλεγαν ψέματα για χρόνια και όταν αυτό συμβεί, θα αρχίσουν να αναρωτιούνται για ποια άλλα πράγματα όσα έχουν μάθει είναι ψεύτικα.
Νομίζω υπερβάλλουν πάντως. Είναι πολλά τα ψέμματα που λεμε στα παιδιά και λοίμονο αν η σχέση μας εξαρτάται από αυτά τα λευκά ψέμματα. Το να πεις σε ένα παιδί ότι το σκυλάκι του που μόλις πέθανε, θα πάει στον παράδεισο των ζώων, ένα υπέροχο μέρος με άλλα σκυλάκια και να του κρύψεις την αλήθεια, ότι το σκυλί απλά θα αποσυντεθεί και θα λιώσει στο χώμα, δεν είναι κακό -αντιθέτως, είναι μάλλον προτιμότερο, λένε οι ψυχολόγοι.
Ο ιδιαίτερος λόγος που οι γονείς ψεύδονται για τον Άι Βασίλη
Οι ερευνητές πάντως δίνουν μια εξήγηση και λένε πως τα χριστουγεννιάτικα ψέματα για το ποιος φέρνει τα δώρα και άλλα, λέγονται από τους γονείς επειδή θέλουν να ξανανιώσουν οι ίδιοι τη χαρά της παιδικής τους ηλικίας. Είναι μία αφορμή και ένα μέσο, να επιστρέψουν για λίγο πίσω όταν ήταν παιδιά. Αυτό συνδυάζεται και με το πόσο δημοφιλείς είναι ανάμεσα στους ενήλικες, ιστορίες όπως ο Harry Potter, τα Star Wars πράγμα που δείχνει την επιθυμία μας να μπορούμε να επιστρέφουμε έστω και σύντομα στην παιδική ηλικία.
Πολλοί άνθρωποι λαχταρούν τις εποχές που η φαντασία τους ήταν αποδεχτή και μάλιστα ενθαρρύνονταν - κάτι που μπορεί να μην ισχύει πάντα στην ενήλικη ζωή και καταλήγουν: Μήπως τελικά λέμε ψέματα για τον Άγιο Βασίλη επειδή έχουμε ανάγκη κάτι στο οποίο να μπορούμε να πιστέψουμε, και να επιστρέψουμε έτσι έστω και για λίγο στη χαμένη από καιρό παιδική μας ηλικία; Αναρωτιέται η ομάδα έρευνας.
Δεν ξέρω, εγώ τα ακούω με καχυποψία όλα αυτά τα δήθεν. Εγώ δεν έπαθα τίποτα που πιστεύω στον Αη-Βασίλη. Εσείς πάθατε; Όχι! Εεε. Αυτό λέω.
Γιατί όμως δίνουμε δώρα τα Χριστούγεννα;
Από πράξεις αγάπης μέχρι ακριβά καλούδια που είχαμε βάλει στο μάτι εδώ και καιρό, όλοι απολαμβάνουμε τη στιγμή που θα πάρουμε στα χέρια μας ένα δώρο από ένα άτομο που μας νοιάζεται και το νοιαζόμαστε. Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι χαίρονται ακόμα περισσότερο την πράξη της προσφοράς και δεν έχουν κι άδικο. Σε κάποιες χώρες, τα παιδιά έχουν ανοίξει τα δώρα τους, ήδη, από τις 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα του Αγίου Νικολάου. Σε κάποιες άλλες, περιμένουν να ξημερώσουν Χριστούγεννα ή η 26η Δεκεμβρίου, για να βρουν κάτω από το δέντρο ό,τι τους έφερε ο Άγιος Βασίλης. Αλλού, τα δώρα ανοίγονται Πρωτοχρονιά. Και είναι κι εκείνα τα μέρη, όπου ο κόσμος ανταλλάζει δώρα ανήμερα Θεοφανίων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όποια μέρα κι αν έχει καθιερώσει ο καθένας στην οικογένειά του ως την ημέρα του ανοίγματός τους, είναι δύσκολο να φανταστούμε τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, χωρίς δώρα.
Έχουμε, όμως, αναρωτηθεί ποτέ γιατί νιώθουμε εσωτερικά την ανάγκη να τα προσφέρουμε -υλικά ή άυλα- κάθε γιορτές;
Αρχαία πρακτική
Η προσφορά δώρων είναι γνωστό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών, εδώ και χιλιετίες. Στους αρχαίους πολιτισμούς, οι αρχηγοί αντάλλαζαν δώρα μεταξύ τους, για να εξασφαλίσουν την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς τους, για να κερδίσουν την εύνοια κάποιου ξένου εισβολέα ή ακόμα και για να αποδείξουν την υποταγή τους. Ομοίως, δώρα αντάλλαζαν και οι απλοί άνθρωποι, εκφράζοντας τις περισσότερες φορές αισθήματα ευγνωμοσύνης ή επιδιώκοντας να κερδίσουν κάτι. Δώρα και θυσίες, όμως, οι πρόγονοί μας έδιναν και στους θεούς. Είτε ως ένδειξη υποταγής και πίστης είτε για να τους κατευνάσουν, να τους ζητήσουν μια χάρη ή να τους ευχαριστήσουν για κάτι που θεωρούσαν ότι ήταν θεόσταλτο.
Στη χριστιανική θρησκεία, η πρακτική ανταλλαγής δώρων για τα Χριστούγεννα αντανακλά τα δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στον νεογέννητο Ιησού: Χρυσός, το βασιλικό μέταλλο για τον Βασιλιά των Βασιλιάδων. Λιβάνι, σύμβολο της λατρείας που θα του έδειχνε ο κόσμος. Σμύρνα, το άρωμα που τοποθετούνταν στους νεκρούς και έδειχνε ότι ο Χριστός θα υπέφερε και θα πέθαινε.
Τα Χριστούγεννα, όμως, δεν γιορτάζονταν ανέκαθεν με τον τρόπο που το κάνουμε σήμερα. Γιορτάζονταν πάντα, αλλά μόνο μετά το τέλος του μεσαίωνα έγιναν τόσο δημοφιλή σαν γιορτή του Χριστιανισμού. Σιγά - σιγά, στα χρόνια που ακολούθησαν, αναπτύχθηκε μία κοινή χριστουγεννιάτικη κουλτούρα, σύμφωνα με την οποία, οι πιστοί ανταλλάσσουν δώρα για να τιμήσουν τη γέννηση του Χριστού, ο οποίος δώρισε την ίδια τη ζωή του, για τη σωτηρία τους. Από τον 19ο αιώνα, η ιδέα των δώρων πήρε νέες διαστάσεις, αφού δημοφιλείς συγγραφείς (Κάρολος Ντίκενς κ.α.) καταπιάστηκαν με τα Χριστούγεννα.
Στις μέρες μας, η παράδοση της ανταλλαγής δώρων είναι γενικά συνδεδεμένη στενά με γιορτές, επετείους και ξεχωριστές περιπτώσεις. Έχει, όμως, διαφορετικό χαρακτήρα από εκείνον του παρελθόντος; Ιστορικά, οι άνθρωποι δίναμε δώρα προσδοκώντας σε κάποιο αποτέλεσμα. Σήμερα, περισσότερο αναδεικνύουμε τον ανιδιοτελή χαρακτήρα της προσφοράς.
Μια ματιά στην επιστήμη
Αυτό το χαρακτηριστικό, της "τυφλής" γενναιοδωρίας, προβλημάτιζε τους επιστήμονες, οι οποίοι θεωρούσαν ότι δεν ταιριάζει με τη θεωρία του "ο καθένας μάχεται για την επιβίωσή του". Όπως έλεγαν, τα δώρα και οι πράξεις φιλανθρωπίας έρχονται σε αντίθεση με τη φύση μας: το τελευταίο πράγμα που θα έκανε ένα ανταγωνιστικό ον είναι η σπατάλη πόρων υπέρ άλλων.
Πριν από μία δεκαετία, οι καθηγητές Martin Nowak (Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ) και Sebastien Roch (Πανεπιστήμιο Berkeley), με επιστημονική δημοσίευσή τους, υποστήριξαν ότι η αύξηση στα φαινόμενα αλτρουισμού τις περιόδους των γιορτών εξηγείται από το αίσθημα αμοιβαιότητας και παίζει ρόλο στην επιβίωσή μας. Με απλά λόγια, είπαν ότι η προσφορά αυξάνεται, αν συνδέεται με την άμεση αμοιβαιότητα. Δηλαδή, ένας είναι πιθανότερο να προσφέρει σε κάποιον, όταν περιμένει βάσιμα από εκείνον να του προσφέρει κάτι πίσω. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται η συνεργασία στις κοινωνίες, απαραίτητη προϋπόθεση για τη δική μας επιβίωση. "Κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνό".
Επιπλέον, έδειξαν ότι η προσφορά συνδέεται και με την αμοιβαιότητα δικτύου. Δηλαδή, ένας προσφέρει κάτι σε κάποιον πιο εύκολα, ξέροντας ότι αυτός είναι πιθανό να προσφέρει με τη σειρά του σε κάποιον άλλον και ούτω καθεξής. Το σκεπτικό απλό: "Σε βοηθώ και τελικά, κάποιος άλλος θα βοηθήσει εμένα". Και πάλι, ενισχύεται η ζωτικής σημασίας συνεργασία στις κοινωνίες μας.
Αυτή η πεποίθηση είναι πιο ενισχυμένη τις περιόδους των γιορτών. Τότε πιστεύουμε περισσότερο ότι οι άνθρωποι στους οποίους δίνουμε δώρα είναι πιθανό να δώσουν και αυτοί σε κάποιον άλλο και στο τέλος, να πάρουμε κι εμείς κάτι. Έτσι, κάθε Χριστούγεννα, οι (φαινομενικά) αλτρουιστικές πράξεις αυξάνονται κατακόρυφα. Ξεσπά μια "επιδημία αλτρουισμού".
Το 2011, προσθέτοντας στα παραπάνω, ψυχολόγοι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια υποστήριξαν ότι "η γενναιοδωρία εξελίχθηκε σαν χαρακτηριστικό επειδή είναι μια στρατηγική συνεργασίας μεγάλων αποδόσεων". Με πειράματα, έδειξαν ότι οι άνθρωποι επιλέγουν να δίνουν ακόμα και όταν ξέρουν ότι δεν πρόκειται να ξαναδούν ποτέ το πρόσωπο στο οποίο προσφέρουν. Η εξήγηση που έδωσαν είναι ότι έχουμε μάθει πως είναι πάντα καλύτερο να υποθέτουμε ότι θα ξαναδούμε κάποιον, άρα θα βιώσουμε τις επιπτώσεις των πράξεών μας, παρά να κάνουμε λάθος υποθέτοντας το αντίθετο. Τόσο καλύτερο, που εξελιχθήκαμε ώστε να είναι φυσιολογικό να συμπεριφερόμαστε γενναιόδωρα, ακόμα και σε ξένους.
Οι απαντήσεις είναι μέσα μας
Για κάποιους, τα δώρα είναι μία παράδοση που έχουν μάθει να τηρούν την ημέρα των Χριστουγέννων. Για άλλους, είναι ένα ξεχωριστό μέσο να εκφράσουν σε φίλους και οικογένεια την αγάπη τους. Είναι κι εκείνοι που δίνουν δώρα, ζητώντας ανταλλάγματα. Ίσως δίνουμε δώρα, γενικά, γιατί αυτό "προστάζει" η φύση μας.
Τελικά, τι ισχύει; Μάλλον αξίζει να κάνουμε λίγο πίσω και να ψάξουμε οι ίδιοι βαθιά στην ψυχή μας για την απάντηση στο ερώτημα "γιατί δίνουμε δώρα, κάθε Χριστούγεννα;". Ο καθένας από εμάς, ξέρει καλύτερα τα δικά του κίνητρα. Και όποια κι αν είναι -θρησκευτικά, ιστορικά, επιστημονικά- αρκεί οι προθέσεις του να είναι αγνές κι οι πράξεις του να φωτίζουν τη μέρα κάποιου. Δε νομίζετε; Δώρα λοιπόν!
Δώρα έφεραν οι τρεις μάγοι στο νεογέννητο βρέφος, δώρα κάνουμε κι εμείς. Γενικά ναι τα δώρα δείχνουν ευγνωμοσύνη, αγάπη, εκτίμηση, αλλά μερικές φορές είναι απλά για να ρίξουν σκόνη στα μάτια του/της και άλλες φορές είναι απλά για να δημιουργήσουν προβλήματα, να χαλάσουν φιλίες και να κλείσουν σπίτια. Tο θέμα με τα δώρα είναι, πως δεν θα γεμίσουμε φίλους και οικογένεια, με πράγματα, για τα οποία μετά θα μας καταριούνται. Να πω μερικά:
Κορνίζες, Κεριά και λοιπά εποχιακά διακοσμητικά της συφοράς: Το ξέρω ότι με αγαπάς, ξέρω ότι ίδρωσες για να το βρεις και ξέρω τι σημαίνω εγώ για σένα... Μάλλον όχι πάρα πολλά.
Κάλτσες Εσώρουχα: καλύτερα όχι, είναι παρεξηγήσιμα, εκτός και απευθύνονται στο ταίρι σας και είναι εποχιακά, δηλαδή μποξεράκι αγιοβασιλιάτικο και στρινγκ με γούνακι που είναι καλές επιλογές.
Ρούχα: Μόνο αν είναι ρούχα signature και στο σωστό μέγεθος. Ρούχα που υποδηλώνουν, ότι έχω παχύνει αποκλείονται.
Το ίδιο ισχύει και για συνδρομές σε γυμναστήριο. Όχι.
Επίσης τα ρούχα αποκλείονται και για όσους είναι κάτω των δέκα. Τα παιδιά θα σας καταριούνται, σας το υπογράφω - προτιμήστε ένα Playstation .
No-Name Επιτραπέζια: κάνουν τα παιδιά ρεζίλι στο σχολείο. Με τι μούτρα να πεις ότι ο Άη-Βασίλης σου έφερε UNO?
Βιβλία, CD, Λευκώματα/ημερολόγια/φωτοάλμπουμ και λοιπά: Ούτε καν. Αξιοθρήνητα δώρα και pathetic μέχρι εκεί που δεν παίρνει.
Σχολικά Είδη την περίοδο των Χριστουγέννων: Μολύβια, στυλό, μολυβοθήκες, τετράδια; Μα καλά, είμαστε σοβαροί; Θα μας αναθεματίζουν για καιρό.
Άλλες απαγορευμένες περιπτώσεις:
Ξύστρα για την πλάτη: Όχι, δεν είναι για την πλάτη.
Καλλυντικά αφρόλουτρα, αρωματικά σαπούνια, πούδρες σώματος, σφουγγάρια: ΌΧΙ, πλένομαι.
Απαγορευμένα μεταξύ ζευγαριών? Βιβλίο Τεχνικές για καλύτερο σεξ. Τον κλαίγανε τον μακαρίτη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου και στο δικαστήριο για την διατροφή μετά.
Ρεβεγιόν
Βασικό στοιχείο του εορτασμού των Χριστουγέννων είναι το φαγητό, και μάλλον από κεί βγήκε το Χριστούγευμα. Και ερχόμαστε στο ρεβεγιόν!!!
Αδιάβαστους σας βρίσκω, δεν ξέρουν κάποιοι τι είναι το ρεβεγιόν μαθαίνω. Λοιπόν, να ξεκινήσουμε από τα βασικά.
Το ρεβεγιόν, είναι το κλασσικό τσιμπούσι της Πρωτοχρονιάς, το οποίο όμως πολλοί το μεταφέρουν και το κάνουν τα Χριστούγεννα και μπερδεύτηκε λίγο το πράγμα.
Ασχέτως του πότε γίνεται, ρεβεγιόν λέγεται μόνο όταν είναι high class, σε αντιδιαστολή με τα άλλα που λέγονται σκέτα τσιμπούσια, και γι αυτό στα ρεβεγιόν προσέχουμε πάρα πολύ, τι φοράμε και πως φερόμαστε. Μην μας περάσουν για τίποτα άσχετους.
Ντρες κόουντ λοιπόν, τι φοράμε. Κατ’ αρχήν, βασικό, μην ντυθείτε όπως η θειά σας. Προσπαθήστε να είστε κομψοί και απέριττοι. Κορίτσια, κολάν τιγρέ, άνιμαλ πριντ και γκλιττερ, γενικά ξου. Για τα αγόρια δεν υπάρχει θέμα, ξέρουμε, το γαμπριάτικο θα φορέσουν.
Πώς συμπεριφερόμαστε όταν βρισκόμαστε σε χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν; Αν αξιωθείτε ποτέ και σας καλέσουν, προσέξτε τους τρόπους σας. Αν θέλετε να σας ξανακαλέσουν. Εξηγώ:
Όταν περάσει ο δίσκος με τα ορεκτικά, προσέξτε με, παίρνουμε ένα, όχι όλο τον δίσκο και ευγενικά.
Όπου ευγενικά σημαίνει με αργές τελετουργικές κινήσεις και χρησιμοποιώντας μόνο τα δύο δάχτυλα, όχι και τα πέντε.
Αν μας άρεσε το ορεκτικό λέμε Μμμμμμ και τέλος.
Άλλα επιφωνήματα περιττεύουν, χώρια που φανερώνουν την ταπεινή καταγωγή μας.
Αν το ρεβεγιόν είναι καθιστικό, τρώμε με μαχαίρι και πιρούνι. Όχι δάχτυλα
Για να πιούμε σκουπίζουμε πρώτα τα χείλη με την πετσέτα, όχι με την ανάποδη από το μανίκι ή το χέρι και για όνομα του θεού, ΟΧΙ, προσωπική παράκληση, μην πιείτε σε καμία περίπτωση με το στόμα γεμάτο. Καταπιείτε πρώτα, δεν είναι δύσκολο.
Όταν τελειώσουμε σκουπίζουμε τα χέρια μας στην πετσέτα, όχι στο τραπεζομάντηλο, θα μας πάρουν με τις πέτρες.
Αν θελήσουμε να πάμε τουαλέτα λέμε πρώτα συγνώμη, επιστρέφω σε λίγο και δεν χρειάζεται να πούμε που πάμε ή τι θα κάνουμε. Εντάξει;
Ούτε όταν επιστρέψουμε χρειάζονται ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, τι κάναμε και πως τα πήγαμε εκεί. Κατανοητό;
Τώρα, αν δεν μας άρεσε το φαγητό και μας ρωτήσουν, λέμε Εξαιρετικό! Τα γεμιστά της μαμάς δεν ενδιαφέρουν κανένα.
Όταν έρθει η ώρα να φύγουμε χαιρετάμε ευγενικά και λέμε πως περάσαμε καταπληκτικά και πότε θα το επαναλάβουμε.
Το είχα και καλύτερα δεν πάει σ’ αυτή την περίπτωση.
Πρωτοχρονιά
Και μ’ αυτά και με κείνα, φτάνουμε αισίως στην Πρωτοχρονιά, Κροτοχρονιά για κάποιους, λόγω των κρότων που συνοδεύουν συνήθως την αλλαγή του χρόνου, τα πυροτεχνήματα, βαρελότα, πυρομαχικά, ξέρετε, αυτά. Είναι η μέρα που αλλάζει ο χρόνος, μετά από μία πλήρη περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο, μετά από συνήθως 365 ημέρες, 5 ώρες, 48 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα , σύμφωνα με το δυτικό ημερολόγιο. Φήμες ότι οι Μάγια είχαν ακριβέστερο ημερολόγιο, είναι φρικτές ανοησίες! Η ημέρα δεν πρέπει να συγχέεται με τα Χριστούγεννα, διότι τα Χριστούγεννα λήγουν σε -α ενώ η Πρωτοχρονιά λήγει σε -ά. Ξεκάθαρο αυτό νομίζω.
Ο κόσμος πάντως συνδέει την Πρωτοχρονιά με καινούριες αποφάσεις, λες και πρόκειται να αλλάξει κάτι. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αν την προηγούμενη χρονιά τα πήγες χάλια, οι πιθανότητες να τα πας καλά την επόμενη είναι από περιορισμένες ως ανύπαρκτες. Σύμφωνα με ένα πολύ γνωστό απόφθεγμα, το οποίο αποδίδεται στον Αϊνστάιν, δεν μπορείς κάνοντας τα ίδια πράγματα να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. Και ναι, έχει δίκιο. Άμα έτρωγες τον άμπακο την προηγούμενη χρονιά και έπαιρνες βάρος, δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα τρως το νέο έτος και θα αδυνατίζεις. Πάλι σαν τετράφυλη ντουλάπα θα είσαι.
Είναι ευχάριστο πάντως το ότι ο περισσότερος κόσμος συνειδητοποιεί τα χάλια του και θεωρεί το νέο έτος μια καλή ευκαιρία για να κάνει μια φρέσκια αρχή. Βέβαια, για να υλοποιηθούν οι ευχές μας και η κάθε επιθυμία μας, χρειάζεται να συνεργαστεί και το σύμπαν. Τι να το κάνω να ζητήσω λεπτή κορμοστασιά και παχουλό τραπεζικό λογαριασμό, άμα το σύμπαν τα μπερδέψει και μου δώσει παχουλό σώμα και αναιμικό τραπεζικό λογαριασμό; Δεν κάνουμε τίποτα έτσι.
Αλλά υπάρχουν και αποφάσεις που είναι απόλυτα νόμιμες. Π.Χ. εγώ αποφάσισα ότι φέτος θα μάθω να χρησιμοποιώ το smart phone μου. Δεν το βρίσκω σωστό να υπάρχουν τηλέφωνα που είναι πιο έξυπνα από τους ιδιοκτήτες τους. Είναι προσωπικό το θέμα, καταλάβατε;
Έπειτα μας πιάνει κάθε καινούρια χρονιά μια ιδεοληψία να την πω και τρώμε ένα κόλλημα με τον τροχό της τύχης. Γι αυτό άλλωστε παίζουμε και χαρτιά την πρωτοχρονιά. Φουλ τα καζίνο αυτές τις μέρες και όλοι πιστεύουν, ότι για κάποιο μυστηριώδη λόγο η τύχη τους θα γυρίσει. Και άντε αγοράζουμε λαχεία και άντε πάμε στο καζίνο και άντε τυχερά παιχνίδια, από τα πιο απλά, 31 και παρταόλα μέχρι τα πιο σκληρά, αν μου επιτρέπεται να τα πω έτσι και να και τα κρεμύδια, να και τα ρόδια, να και το φλουρί στην Βασιλόπιτααα!!!
Εντάξει, ειδωλολατρικά έθιμα θα πει κάποιος, όμως να που όλοι ακολουθούμε, πιστεύοντας ή όχι στην δύναμη που έχουν τα γούρια. Εγώ δεν ξέρω απ αυτά, αν όντως πιάνουν και τι σημαίνει γούρι, πιστεύω όμως στην δύναμη των ευχών, που για μένα είναι μεταβίβαση θετικής ενέργειας. Μοιράζουμε ευχές, τις εννοούμε και τις μοιράζουμε ελεύθερα. Σημειώστε το αυτό και μην τσιγκουνευόσαστε τα αισθήματα.
Προτελευταίο τραγούδι
Καλήνύχτα από μένα Σπίρτα, Καλή πρωτοχρονιά εύχομαι και μακάρι το 2017 να εκπληρώσει όλες τις νόμιμες επιθυμίες σας, τουλάχιστον αυτές που δεν επισύρουν μεγάλες ποινές φυλάκισης. Τώρα αν θέλετε κι εσείς να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, ΟΧΙ, αφήστε τις κατσίκες του γείτονα ήσυχες.
Δεν φεύγετε, μετά από μένα ακολουθεί ο Μιχάλης Μαυροβουνιώτης, με τα σεργιάνια που θα μας πάει στους ρεμπέτικους δρόμους. Το Spirto Web Radio εκπέμπει για σας 24 ώρες, 7 ημέρες την εβδομάδα, με εκπομπές καθημερινά. Δείτε και το υπόλοιπο πρόγραμμα κάτω από την ετικέτα σπιρτολόγιο.
Από μένα σπίρτα πολλές ευχές. Εύχομαι για όλο τον κόσμο, 12 μήνες επιτυχίες, 52 εβδομάδες γέλιου, 365 μέρες διασκέδασης, 8.760 ώρες χαράς, 525.600 καλότυχα λεπτά και 31.536.000 δευτερόλεπτα ευτυχίας. Μην αφήσετε να πάει χαμένο ούτε ένα. Καλή Χρονιά
Ένα ακόμα τελευταίο μουσικό κομμάτι για τον δρόμο. Το έχω υποσχεθεί κιόλας.
Για όσους δεν πρόλαβαν τις ζωντανές εκπομπές Don't Mess with Cats με το Κεραμιδόγατο - The Alley Cat, οι εκπομπές διατίθενται στο Mixcloud, σε πακέτο για το σπίτι ;-)
Τώρα μπορείτε να ακούσετε σε επανάληψη τις εκπομπές του Κεραμιδόγατου Don't Mess with Cats, και στο Spirto Web Radio, κάθε Σάββατο πρωί στις 10, αχάραγα, με τον πρώτο καφέ. Bring the cake!
Τώρα μπορείτε να ακούσετε σε επανάληψη τις εκπομπές του Κεραμιδόγατου Don't Mess with Cats, και στο Spirto Web Radio, κάθε Σάββατο πρωί στις 10, αχάραγα, με τον πρώτο καφέ. Bring the cake!
Comments
Post a Comment
Εδώ μπορείς να νιαουρίσεις ελεύθερα