Σπίρτα μου, καλησπέρα! Πως σας βρίσκω σήμερα; Παρασκευή, δεν μπορεί παρά να είσαστε καλά. Για μια Παρασκευή ζούμε και αναπνέουμε όλη την εβδομάδα, έτσι δεν είναι; Έχει γίνει η πιο πολλά υποσχόμενη μέρα, σε αντίθεση με την Δευτέρα, που έχει γίνει η πιο μισητή μέρα της εβδομάδας.
Εμείς εδώ αφήσαμε ένα θέμα στη μέση από την προηγούμενη εκπομπή και το θέμα ήταν ο Γάμος και οι δύο όψεις του νομίσματος, και όταν λέμε του νομίσματος, εννοούμε του νομίσματος που βγαίνει από το νομίζω, το τι νομίζουμε δηλαδή και το τι είναι τελικά. Είναι μια παιδική ασθένεια για ενηλίκους ο γάμος και αν ναι, είναι κάτι το οποίο θεραπεύεται, όπως λέμε γάμος είναι θα περάσει ένα πράγμα;
Ένας θεσμός που έχει αμφισβητηθεί σκληρά, ο γάμος, παραμένει μέχρι σήμερα αναπόσπαστο μέρος του fairy tale κάθε κοριτσιού μέχρι την ηλικία των 14 και μέσα στις προσευχές της κάθε μεγαλοκοπέλας, που σέβεται την ιδιότητα της και την ηλικία της. Myth debunked λοιπόν επιχειρούμε εδώ και επειδή το θέμα αποδείχτηκε μεγάλο, επανερχόμαστε σήμερα να το ολοκληρώσουμε. Τελικά το live happily ever after είναι κάτι το ρεαλιστικό; Hoax or truth το forever;
Ξεκινώντας την προηγούμενη Παρασκευή με μια αναδρομή, πάνω στην ιστορική εξέλιξη του θεσμού, είπαμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια σήμερα, αλλά και κάποια tips για γάμους που κλυδωνίζονται, καταλήγοντας ότι δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία ... … όχι, λάθος, δεν ξέρω πως μου ήρθε αυτό τώρα με την ανθρώπινη βλακεία. Άλλο ήθελα να πω. Ήθελα να πω ότι υπάρχουν τρία πράγματα στον κόσμο που απαιτούν μάρτυρες. Τα εγκλήματα, τα ατυχήματα και οι γάμοι. Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;
Ναι, χρειάζεται. Ο Γάμος, λέει ένα ρητό, είναι όπως όταν τρως Doritos και ευγενώς προσφέρεις σε κάποιον να πάρει, ελπίζοντας ότι θα σου πει «Όχι, ευχαριστώ!».
Πριν πάμε όμως στα tips, να πω πρώτα ότι σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Εθνικού Ληξιαρχείου, ενώ στις μεγάλες πόλεις και στην πρωτεύουσα μετράμε εκατοντάδες διαζύγια κάθε χρόνο, στα χωριά, στις μικρότερες πόλεις, στην επαρχία γενικά, τα διαζύγια είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και ναι μεν οι μεγάλες πόλεις είναι πιο πυκνοκατοικημένες και ο πληθυσμός από μόνος του είναι ένα στοιχείο που δικαιολογεί τον αριθμό των διαζυγίων, επί πλέον όμως στην επαρχία η διάλυση ενός γάμου, αφενός μεν είναι ηθικά απορριπτέα, αφετέρου οι πιθανότητες να ξαναφτιάξει κάποιος την ζωή του, μετά από ένα διαζύγιο, είναι πιο περιορισμένες και όλα αυτά δρουν ανασταλτικά.
Σ’ αυτά προστίθεται και η οικονομική εξάρτηση της γυναίκας από τον άντρα, που είναι πιο συχνό φαινόμενο στην επαρχία από τις πόλεις. Η οικονομική κρίση δεν φαίνεται πάντως να επηρεάζει αρνητικά τις αποφάσεις των ζευγαριών. Εκεί δηλαδή που θα περίμενε κάποιος συσπείρωση και ενδυνάμωση της έγγαμης σχέσης λόγω κρίσης, τα διαζύγια αντίθετα αυξάνονται.
Και βέβαια το ερώτημα που διατυπώθηκε στην προηγούμενη εκπομπή, αν δηλαδή συντρέχει λόγος να διατηρεί κάποιος μια έγγαμη σχέση που δεν πάει καλά, παραμένει. Θέλουμε; Είναι καλή η προσπάθεια και τα tips και δεν πρέπει να τα παρατάει κανείς με τις πρώτες δυσκολίες ή συννεφάκια, αλλά μερικές φορές ένας γάμος μπορεί να είναι καλύτερο να διαλυθεί από το να συνεχίσει. Ο γάμος δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Το θέμα δεν είναι να διατηρηθεί ο γάμος πάσει θυσία, αλλά το πώς τα δύο πρόσωπα που συμμετέχουν, θα μπορέσουν να συμβιώσουν ομαλά και να γίνουν πιο ευτυχισμένοι. Εκεί είναι το θέμα.
Κι ενώ τα ζευγάρια φαίνεται να μην έχουν αρκετή υπομονή σήμερα, με αποτέλεσμα να καταλήγουν πιο εύκολα στο διαζύγιο, η πραγματικότητα είναι άλλη. Τα ζευγάρια σήμερα έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από την έγγαμη σχέση και περισσότερες επιλογές, σε σχέση με αυτό που ίσχυε πιο παλιά. Έχουμε επιλογή και για το ποιον θα παντρευτούμε, και για το αν και πόσο και με ποιους όρους θα μείνουμε μαζί.
Στις προηγούμενες γενιές τέτοιες επιλογές δεν υπήρχαν. Στην σύντομη ιστορική αναδρομή που κάναμε, φάνηκε ότι ανεξάρτητα από εποχές ή από πολιτισμούς, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι σύζυγοι επιλέγονταν από άλλους, γονείς, κηδεμόνες κλπ και το κριτήριο δεν ήταν πάντα το πάθος, ο θαυμασμός, η αλληλοεκτίμηση και ο έρωτας.
Μεγάλη αλλαγή έφεραν στις έγγαμες σχέσεις και η κοινωνική και οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών. Τα κοινωνικά κεκτημένα των γυναικών, που δεν υπήρχαν άλλες εποχές, επέτρεψαν στην σημερινή γυναίκα να διεκδικεί περισσότερα πράγματα για τον εαυτό της και ανάμεσα σ’ αυτά και το δικαίωμα σε μια ισότιμη, ανταποδοτική σχέση, που όμως πλέον δεν είναι απαραίτητο να είναι έγγαμη. Όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν αυτό που λέμε ελεύθερη ή εκτός γάμου σχέση ή όπως πιο σωστά πρέπει να λέγεται, συμβίωση.
Το ίδιο αποτέλεσμα είχε και η οικονομική ανεξαρτησία της γυναίκας. Χωρίς να είναι πια υποχρεωμένη να απλώνει το χέρι στον «κουβαλητή» του σπιτιού, οι ρόλοι άλλαξαν και έγιναν πιο ισότιμοι και οι αποφάσεις για την συνέχιση η μη της συμβίωσης, έγιναν πλέον ένα θέμα που αφορά εξ ίσου και τους δύο και δεν υπαγορεύεται από σχέσης εξάρτησης του ενός από τον άλλο, όπως γινόταν παλιά.
Όμως ενώ πλέον τα ζευγάρια αποφασίζουν να παντρευτούν από έρωτα, σπάνια διαθέτουν την ωριμότητα αλλά και την εμπειρία του ποιος και τι θα τους ταίριαζε. Ας αφήσουμε τα παιδικά τραύματα, που μας σπρώχνουν σε όλες τις λάθος αποφάσεις, συχνά επαναλαμβανόμενες. Αλλά ζητήματα σαν αυτό της επιλογής συντρόφου, είναι πράγματα που δεν τα μάθαμε από τις προηγούμενες γενιές, γιατί ούτε εκείνοι τα ήξεραν για να μας τα διδάξουν. Εκείνοι ασχολούνταν με θέματα επιβίωσης και οι ψυχικές ανάγκες και τα συναισθήματα έρχονταν σε δεύτερη μοίρα, μετά ή ποτέ.
Σαν αποτέλεσμα, ο εξ ορισμού τυφλούλης και με ημερομηνία λήξης έρωτας, που μας φέρνει κοντά, δεν μετασχηματίζεται πάντα σε αγάπη και αισθήματα συντροφικότητας. Ο έρωτας πεθαίνει και στη θέση του μένει ένα τεράστιο κενό, με τους δύο να αναρωτιούνται, τι στο καλό σκεφτόντουσαν και παντρεύτηκαν.
Υπάρχει τελικά τρόπος να σώσουμε ένα γάμο με προβλήματα; Πώς μπορούμε να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στο γάμο μας και να παρακάμψουμε τις δυσκολίες; Γίνεται;
Σαφώς υπάρχουν τρόποι να σώσει κανείς ένα γάμο, αλλά θέλουμε; Υπάρχουν προβλήματα που ξεπερνιούνται και άλλα που δεν ξεπερνιούνται. Δεν είναι όλα τα προβλήματα ίδια. Ο αλκοολισμός για παράδειγμα ή ο εθισμός σε ουσίες, δεν είναι από τα προβλήματα που λύνονται πάντα.
Κι έπειτα μπορεί κάποιος να θέλει ή να μη θέλει να προσπαθήσει. Δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να αναλάβουν την σταυροφορία, ακόμα κι αν πρόκειται για τους ίδιους και για τον δικό τους γάμο. Αν όμως θέλει, σαφώς υπάρχουν πράγματα που ακόμα και ο ένας από τους δυο μπορεί να κάνει και να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση του, ιδίως αν υπάρχουν παιδιά.
Πολλά ζευγάρια αποξενώνονται και χωρίζουν, για δύο κύρια λόγους. Γιατί δεν καταφέρνουν να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους ο ένας στον άλλον και γιατί δεν ενδιαφέρεται ο ένας για τις ανάγκες του άλλου, δίνοντας προτεραιότητα ή μάλλον αποκλειστικότητα στις δικές του.
Η λύση σε ένα πρόβλημα γάμου, σε πολλά ζευγάρια, είναι συχνά μπροστά στα «μάτια» τους αλλά είναι η έλλειψη επικοινωνίας και διάθεσης για επικοινωνία, που τους κάνει να μην την βλέπουν. Και το tip N.1 σε μια τέτοια περίπτωση είναι: Πριν χωρίσεις, κοιτάξου πρώτα καλά μέσα σου και σκέψου. Μήπως είσαι ακραία ή αναίτια ή υπερβολικά επικριτικός ή/και περιφρονητικός απέναντι στον σύντροφο σου; Μήπως πάλι στον αντίποδα αυτού, βάζεις τον εαυτό σου συνεχώς σε άμυνα ή νιώθεις συνεχώς την παράλογη ανάγκη να απολογηθείς για το κάθε τι που κάνεις, σκέφτεσαι ή πράττεις;
Κι έπειτα σκέψου, γιατί επέλεξες να βάλεις αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου κι ακόμη περισσότερο και πιο σημαντικό, γιατί θέλεις ακόμα αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή σου; Κι ακόμη πιο σημαντικό, μήπως αυτό που συμβαίνει στη σχέση αυτή, σου είναι γνώριμο, σου έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν και με άλλες σχέσεις;
Be the change you want to see, μας παροτρύνουν και αν θέλεις την αλλαγή, ξεκίνα από τον άνθρωπο που βλέπεις στον καθρέφτη, πριν αρχίσεις να πετάς παραγινωμένες ντομάτες στον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου και μέχρι πριν λίγο καιρό, δίπλα σου. Είναι το μόνο λογικό. Αν μη τι άλλο, κάνοντας αυτή την ενδοσκόπηση, αν δεν ξέρεις γιατί είστε μαζί, τουλάχιστον θα ξέρεις γιατί χωρίσατε.
Μπορεί να ακούγονται απλοϊκά αυτά τα ερωτήματα, αλλά αυτό δεν τα κάνει λιγώτερο σημαντικά. Όταν το μυαλό έχει κολλήσει, δεν είναι σε θέση να σκεφτεί ούτε αυτά τα απλά. Ας κάτσουμε να σκεφτούμε λοιπόν, γιατί διαλέξαμε να βάλουμε αυτόν τον άνθρωπο στη ζωή μας, for good and for worse?
Μην σας κάνει εντύπωση. Άπειροι οι λάθος λόγοι. Μπορεί επειδή σε πήραν τα χρόνια και ήθελες να γίνεις μάνα ή πατέρας, να κάνεις οικογένεια. Μπορεί να πέρασες το landmark των σαράντα και να φοβάσαι τα γεράματα και να θέλεις γυναίκα και παιδιά, για να σε γηροκομήσουν, για να έχεις έναν άνθρωπο να σε νοιαστεί και να σε κοιτάξει, όταν δεν θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου.
Ναι, μην σας κάνει εντύπωση, είναι πολλοί οι λάθος λόγοι που θα οδηγούσαν σε ένα γάμο και δεν θα μιλήσω για τα οικονομικά συμφέροντα, παρ’ όλο που υπάρχουν κι αυτά. Άλλος για την προίκα, άλλη επειδή την έψησαν ότι θα έχει «ζωή χαρισάμενη κοντά του», είναι αρκετοί που υποκύπτουν. Άλλοι πάλι, πιο παλιά που ήταν πιο σφικτά τα πράγματα, αλλά και τώρα, στις πιο κλειστές κοινωνίες, κάποιοι, κορίτσια κυρίως, έκαναν ένα γάμο απλά και μόνο για να έχουν μια δικαιολογία να φύγουν από το σπίτι και από τον πατρικό έλεγχο.
Και βέβαια είναι και αυτοί που θέλουν ένα γάμο, για να βγάλουν από πάνω τους την ρετσινιά, ότι τους πήραν τα χρόνια και έμειναν μαγκούφηδες (έτσι τους λέμε) ή γεροντοκόρες. Αυτές τις λέμε αλλιώς τώρα, αλλά μην μου ζητήσετε να σας πω πως.
Αν λοιπόν σε αυτό το απλό ερώτημα, δεν έχουμε μια ικανοποιητική απάντηση να δώσουμε, τότε το πράγμα ξεκίνησε πολύ άσχημα και πραγματικά δεν ξέρω, αν σώζεται. Αλλά πιο σημαντικό ακόμα, είναι το άλλο ερώτημα, για ποιον λόγο δηλαδή θέλουμε να συνεχίσει να είναι αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μας.
Μπορούμε να σκεφτούμε μερικούς λόγους. Ο πιο βασικός που προβάλουν όλοι, είναι κλασσικά τα παιδιά. Δεν θέλω να χωρίσω, λένε, και κάνω υπομονή λόγω των παιδιών. Ειλικρινά, πιο γελοία δικαιολογία δεν έχω ακούσει. Δηλαδή να βλέπουν τα παιδιά σου ένα ξύλινο γάμο, που δεν είναι γάμος επί της ουσίας, αλλά μόνο στους τύπους και να πιστεύεις, ότι αυτό τους κάνει καλό! Δεν είναι αστείο;
Αφήστε που πολλές φορές η εικονική συμβίωση δεν είναι τόσο ανέφελη ούτε τόσο πολιτισμένη και τα παιδιά γίνονται μάρτυρες σκηνών απείρου κάλους και υποθηκεύεται με τον τρόπο αυτό, κάθε ευκαιρία δική τους να κάνουν τα ίδια μια σωστή σχέση στο μέλλον.
Εντάξει, θα συμφωνήσω ότι δεν είναι τόσο απλό το θέμα όταν υπάρχουν παιδιά, αλλά θα το δούμε αυτό σε λίγο.
Τι γίνεται με τα παιδιά λοιπόν σε ένα χωρισμό. Είναι ένα πρόβλημα, καμιά αντίρρηση. Τα παιδιά σε μια τέτοια περίπτωση, συνήθως ενοχοποιούν τον εαυτό τους για τον χωρισμό των γονιών τους και συνήθως, από αυτές τις ενοχές δεν απαλλάσσονται ποτέ. Δυστυχώς η πράξη έχει δείξει, ότι τις κουβαλάνε για πάντα μαζί τους και από εκεί βγαίνουν και άλλα θεματάκια, όπως η έλλειψη αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης στον εαυτό τους, στρέβλωση της αυτοεικόνας τους και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Επειδή συνήθως είναι ο πατέρας αυτός που φεύγει από το σπίτι σε ένα χωρισμό, τα μεν αγόρια αυτοενοχοποιούνται για την φυγή του πατέρα, λόγω του οιδιπόδειου, ότι δηλαδή εξ αιτίας τους έφυγε, τα δε κορίτσια θεωρούν ότι δεν τα αγάπησε αρκετά ο πατέρας και διαμορφώνουν πάλι με την σειρά τους ένα σύστημα άμυνας που λέει ότι αφού ο πατέρας με εγκατέλειψε, κανείς δεν θα με αγαπήσει και όλοι οι άντρες θα κάνουν το ίδιο.
Είναι μεγάλο το πρόβλημα, καμιά αμφιβολία, αλλά και το να συντηρείς μια κατάσταση, που κανείς από τους δύο δεν είναι ευτυχισμένος ούτε κι αυτό είναι καλός σύμβουλος για τα παιδιά και χρειάζεται να πάρει κανείς αποφάσεις με γνώμονα το μη χείρον βέλτιστον. Δεν γίνεται αλλιώς.
Άλλοι λόγοι που επιδιώκει κάποιος την συνέχιση της έγγαμης σχέσης; Η κοινωνική κατακραυγή. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, ποιος ευθύνεται σε ένα χωρισμό και στις περισσότερες περιπτώσεις, ευθύνονται και οι δύο. Μοιραία αντιμετωπίζει η κοινωνία μας τους χωρισμένους με κάποια δυσπιστία. Τι έκανες και χώρισες; Ποιος ήταν ο βαθμός ευθύνης σου; Μήπως είσαι παλιάνθρωπος; Παλιοχαρακτήρας; Δύστροπος; Άπιστος; Ανεύθυνος; Γιατί; Όπως έλεγα και σε κάποιο φίλο, ένα άνθρωπο χωρισμένο, όσο και ανοιχτόμυαλοι κι αν είμαστε, δεν τον λες και κελεπούρι. Μια άλφα δυσπιστία υπάρχει, ότι και να λέμε. Στιγματίζεται κοινωνικά ο χωρισμένος ακόμα και σήμερα.
Αλλά και αυτό να μην ήταν, ο χωρισμός όπως και να τον δεις είναι μια προσωπική ήττα. Και σαν ήττα, κανείς δεν θέλει να την χρεωθεί κι ούτε υπάρχει κάποιος που το θεωρεί επιτυχία για να μπει στο βιογραφικό του. Θυμάστε όμως που λέγαμε στην προηγούμενη εκπομπή, για τα 33 πράγματα που έμαθε η Κομπς από τους τρεις γάμους της και τα δύο διαζύγια; Το να μένεις σε έναν κακό γάμο, επειδή δεν θέλεις να φανείς «αποτυχημένος», είναι κάπως χαζό. Και με το «κάπως» εννοώ πάρα πολύ χαζό.
Και μετά έρχονται οι εγωισμοί και το εγώ μας, που δεν μπορεί να παραδεχτεί, ότι σ’ αυτό το παιχνίδι παίξαμε και χάσαμε. The winner takes it all, λέει το τραγούδι κι έτσι είναι, αλλά είναι πάρα πολλοί ανάμεσα μας, που τους είναι αδύνατον να δεχτούν ότι ενδεχομένως δεν ικανοποιούσαν τα κριτήρια και τα ζητούμενα και τις ανάγκες ενός άλλου ανθρώπου.
Είναι τόσο ψώνια κάποιοι, που βλέπουν το «με παράτησε», «δεν με ήθελε», «αγάπησε άλλη/άλλον» και τελικά «με χώρισε», περίπου σαν πανούκλα ή σαν αυτοάνοσο νόσημα, που πρέπει με κάθε τρόπο να αποφύγουν, για να μην στιγματιστούν ως ανίκανοι να υποκινήσουν και να διατηρήσουν τα συναισθήματα αγάπης σε έναν άλλον άνθρωπο. Το θεωρούν μεγάλο πλήγμα αυτό για τον εγωισμό τους και κρίνοντας από τους ίδιους, συγκρίνοντας τους δηλαδή με τον εαυτό τους, θα συμφωνήσω ότι είναι.
Το τελευταίο και ίσως πιο βασικό όλων ερώτημα που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας, είναι το μήπως αυτό που συμβαίνει στη σχέση αυτή, μας είναι γνώριμο, μας έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν και με άλλες σχέσεις. Μας θυμίζει κάτι αυτό;
Το λέγαμε στην προηγούμενη εκπομπή ή μάλλον ο Ματθαίος Γιωσαφάτ το έλεγε, αλλά και σε άλλες εκπομπές πιο παλιά, το ίδιο λέγαμε, ότι πολλές φορές επιλέγουμε να βάλουμε στην ζωή μας τα λάθος άτομα, υποκινούμενοι ή μάλλον καθ’ υπαγόρευση από τα παιδικά μας τραύματα.
Έχουμε πει και όχι μόνο μία φορά, για τις αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Μια τραυματική εμπειρία του παρελθόντος, έγινε τόσο πειστική, που δεν υπάρχει τίποτα που θα μας πείσει ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Το είπαμε και πριν λίγο. Όταν ο πατέρας μου εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία, το μικρό παιδί μπορεί να το ερμηνεύσει αυτό σαν προδοσία, ότι δεν το αγάπησε αρκετά ο πατέρας και γι αυτό έφυγε. Και αν δεν σε αγαπήσει αρκετά ο ίδιος σου ο πατέρας, τι να περιμένεις από όλους τους υπόλοιπους άνδρες;
Και πάμε τότε και μπλέκουμε με άτομα που στο βάθος μας ξέρουμε ότι δεν θα μπορέσουν να μας αγαπήσουν, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουμε αυτό που βαθιά μέσα μας πιστεύουμε, πέρα από κάθε αμφιβολία. Κι εδώ έρχεται το ερώτημα που λέγαμε. Μήπως αυτό που μας συμβαίνει τώρα, είναι history repeating και τελικά είναι το ίδιο που συμβαίνει με όλες μας τις σχέσεις;
Αν το μοτίβο μας είναι γνώριμο και επαναλαμβανόμενο, κάπου θα πρέπει να σταθούμε και να ψαχτούμε λίγο περισσότερο, μήπως τελικά δεν φταίει η κακή μας τύχη και η άτιμη κοινωνία, που δεν στεριώνουμε σε σχέση, αλλά κάτι άλλο, πιο βαθύ και πιο οδυνηρό, που ανάγεται στο μακρινό παρελθόν και στα παιδικά μας χρόνια. Στατιστικά να το δει κανείς, δεν μπορεί όλες μας οι σχέσεις να ναυαγούν και για τους ίδιους πάντα λόγους, έτσι δεν είναι; Κάτι άλλο παίζει εδώ, αν έχουμε μια τέτοια περίπτωση.
Ύπουλο παιχνίδι, αλλά πολλές φορές ο ψυχισμός μας, μας παίζει περίεργα παιχνίδια κι εδώ είναι που χρειάζεται πριν από τέτοιες αποφάσεις ένας ειδικός που θα έχει τον τρόπο να μας βοηθήσει να αποκωδικοποιήσουμε την συμπεριφορά μας και να κατανοήσουμε, τι πραγματικά μας συμβαίνει.
Γάμος είναι το ανεπανάληπτο συναίσθημα να επιστρέφεις αργά το βράδυ σπίτι και να βρίσκεις εκεί μια γυναίκα που θα σου δώσει λίγη αγάπη, λίγη προσοχή, το ενδιαφέρον της και λίγη τρυφερότητα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε λάθος σπίτι.
Και φτάνουμε στο tip N.2 που έρχεται αμέσως μετά, σαν φυσική συνέπεια του πρώτου: Πριν χωρίσεις, κάτσε και σκέψου πως μπορείς να βελτιώσεις την επικοινωνία στο γάμο. Εσύ, όχι ο άλλος!
Όπως πολύ ωραία το έθεσε η Μισέλ Κομπς, με τα 33 πράγματα που έμαθε από 3 γάμους και 2 διαζύγια, το τέλος ενός γάμου δεν σημαίνει ότι θα εξαφανιστούν όλα σου τα προβλήματα. Το μόνο πρόβλημα που θα λυθεί είναι ότι δεν θα βρίσκεσαι πλέον σε έναν κακό γάμο. Τίποτε άλλο.
Υπό αυτή την έννοια, χωρίζοντας δεν είναι σίγουρο ότι λύνεις οποιοδήποτε πρόβλημα, αν πρώτα ο καθένας από τους δύο, δεν κατανοήσει τον ΔΙΚΟ του ρόλο στη δημιουργία του προβλήματος. Και θα διαπιστώσει τότε αργά ή γρήγορα, ότι θα επαναληφθεί το ίδιο σενάριο και ότι ίσως τελικά δεν ήταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος το πρόβλημα, αλλά η ελλιπής επικοινωνία στην οποία συνέβαλαν και οι δύο.
Δεν υπάρχει τρόπος να υπογραμμίσω όσο χρειάζεται, την αξία της επικοινωνίας σε ένα γάμο, αλλά και σε οποιαδήποτε σχέση. Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από τον άλλον να μυρίσει τα νύχια του, τι λείπει από την σχέση μας, όταν εμείς προτιμάμε να κλειστούμε στον εαυτό μας, το ασφαλές μας καταφύγιο ή αν όχι ασφαλές, είναι τουλάχιστον αυτό το οποίο μάθαμε να κάνουμε, αυτό το οποίο συνηθίσαμε και γι αυτό μας φαίνεται ασφαλές. Το COMFORT ZONE που λέγαμε.
Το γνωστό silent treatment, το μαρτύριο της σιωπής στο οποίο πολλές φορές εμείς τα κορίτσια υποβάλουμε τα αγόρια, το δεν έχω τίποτα, όταν καταφανώς κάτι έχω, δεν συνίσταται αν μιλάμε για ένα γάμο. Και αν θα προσέξατε, είπα Κάτσε και σκέψου πως μπορείς να βελτιώσεις την επικοινωνία στον γάμο, εσύ, όχι ο άλλος.
Πολύ σημαντικό κι αυτό, αλλά περιμένουν κάποιοι από μας, τον άλλον να κάνει το πρώτο βήμα ή αν θέλετε να βάλει την ίδια προσπάθεια, όμως περιμένοντας δεν πάνε τα πράγματα πουθενά. Διότι μπορεί μεν να κάνει την προσπάθεια του ο άλλος, αλλά αν δεν την κάνει, τι θα γίνει; Και το διακινδυνεύουμε αυτό που θα γίνει;
Όχι λοιπόν, δεν περιμένουμε, αναλαμβάνουμε εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων και επιδιώκουμε να αποκαταστήσουμε την χαμένη επικοινωνία. Εμείς! Για να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να επικοινωνήσει στον άλλον τις ανάγκες μας, τις επιθυμίες μας, τα όνειρα μας και όλα αυτά που λείπουν από την έγγαμη σχέση μας, τα οποία ο άλλος, το έτερο μας ήμισυ ούτε καν που τα υποψιάζεται.
Στους πολιτικούς γάμους, μας παντρεύει συνήθως ένας δικαστής, ενώ κανονικά, κρίνοντας από την σοβαρότητα της υπόθεσης, θα έπρεπε να απαιτήσουμε να παρίσταται σώμα ενόρκων.
ΚΙ ΑΛΛΑ TIPS ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΤΕΛΜΑ
Κατά βάση, όλοι οι γάμοι είναι ευτυχισμένοι. Το να προσπαθείς να ζείτε και μαζί, είναι που δημιουργεί όλα τα προβλήματα.
Από tips θα ακούσουμε κι άλλα. Δεν θα πω ότι δεν χρειάζονται όλα. Αν υπάρχει ακόμα έστω κι ένας μικρός σπινθήρας, θα βοηθήσει να τον πυροδοτήσουμε, όταν η έλλειψη επικοινωνίας έχει φέρει την αποξένωση και το τέλμα και όταν η βαρεμάρα και η έλλειψη ενδιαφέροντος του ενός για τον άλλον έχει εισβάλλει για καλά στη ζωή μας.
Μπορεί να είναι κάποιες σύντομες διακοπές. Η χαλαρότητα, η ξεγνοιασιά και η καλή διάθεση, μπορεί να βοηθήσουν για να έρθουμε πιο κοντά με τον σύντροφο μας, αφήνοντας για λίγο κατά μέρος τα άγχη και την καθημερινότητα. Αφήνοντας λίγες μέρες τα αγαπημένα μας παιδιά στους παππούδες, λίγος χρόνος αφιερωμένος αποκλειστικά στους δυο μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα.
Όχι, δεν θα είναι τόσο απλό. Μια σχέση που έχει φτάσει στο δεν έχει περαιτέρω και δεν πάει άλλο, δεν φτάνουν λίγες ημέρες διακοπών για να σώσουν την κατάσταση. Μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Μπορούν όμως να μας θυμίσουν αυτό που κάποτε μας είχε φέρει κοντά και που τώρα φαίνεται να έχουμε ξεχάσει.
Το έχουμε ξαναπεί, η ευτυχία είναι ένα άθροισμα από πολλές μικρές στιγμές. Μην περιμένουμε να δούμε πυροτεχνήματα και κανονιοβολισμούς του τύπου «συμβαίνει τώρα». Μπορεί να είναι ένα ηλιοβασίλεμα που είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε χωρίς τα παιδιά να μας τραβολογάνε. Μπορεί ο ήχος του κύματος που σκάει δίπλα μας ή το νερό της βροχής πίσω από ένα τζάμι. Μπορεί να είναι ένα αναπάντεχο, όσο και γελοίο δώρο που μας πήρε εκεί που δεν το περιμέναμε, μπάνιο στην μπανιέρα δυο – δυο, όπως έλεγε σε ένα παλιό τραγουδάκι ο Βαγγέλης Γερμανός.
Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αυτά που θα θυμίσουν αυτό που είχε ο καθένας από μας, όταν είμαστε ερωτευμένοι. Εγώ δεν ήμουν εκεί δίπλα σας και δεν μπορώ να ξέρω. Αλλά εσείς είσαστε και ξέρετε. Μπορεί να χρειαστεί να κλείσετε ραντεβού, κάπου έξω, όπως παλιά, τότε που αδημονούσατε να έρθει η ώρα που θα συναντηθείτε. Χωρίς εντάσεις, χωρίς αντιπαλότητα, χωρίς εγωισμούς, πείσματα και παραφουσκωμένα εγώ, χωρίς διχαστικά συνθήματα και διεκδικήσεις. Απλά, ανθρώπινα, αγαπησιάρικα, μικρά βηματάκια του ενός προς τον άλλον, που όμως μπορούν να μας φέρουν τόσο κοντά τον ένα στον άλλο, με την συνειδητοποίηση ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν.
Με την γυναίκα μου είμαστε σαράντα χρόνια μαζί και ούτε μια φορά δεν υπήρξε διένεξη που να μας κάνει να σκεφτούμε τον χωρισμό. Το έγκλημα ίσως, αλλά τον χωρισμό ποτέ.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ: ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
αλλά ας πούμε τώρα ότι δεν τα καταφέραμε να το σώσουμε το πράγμα, ότι οι διαφορές ήταν πολύ βαθιές και δεν υπήρξε σημείο σύγκλισης πουθενά. Και μπορεί μεν ο αριθμός των διαζυγίων να αυξάνεται, αλλά παράλληλα αυξάνονται και οι γάμοι στους οποίους ο ένας από τους δύο έχει ήδη παντρευτεί μια πρώτη φορά. Και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δεύτερο γάμο, όπου πάρα πολύ συχνά θα δούμε να υπάρχουν και παιδιά από τον πρώτο γάμο, κάτι που παραπέμπει με την σειρά του στο γνωστό ανέκδοτο, που λέει Τζον, τρέξε, τα παιδιά σου και τα παιδιά μου δέρνουν τα παιδιά μας.
Τα πράγματα εδώ είναι λίγο πιο δύσκολο. Το ζευγάρι στο δεύτερο γάμο, εκτός από τα ζητήματα που αφορούν την δική του σχέση, έχουν επί πλέον να αντιμετωπίσουν θέματα με τα παιδιά από τον προηγούμενο γάμο, στη νέα οικογένεια που δημιουργείται, ενώ παράλληλα τίθεται και το θέμα των σχέσεων με τον προηγούμενο άντρα ή γυναίκα.
Γενικά μιλώντας και εντελώς θεωρητικά, τα ζευγάρια σε δεύτερο γάμο, γνωρίζουν τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που έχουν να αντιμετωπίσουν και είναι πιο αποφασισμένα στο να δημιουργήσουν μια πετυχημένη σχέση και πιο έμπειρα για να την κρατήσουν. Αλλά και εδώ υπάρχουν οι αστάθμητοι παράγοντες. Παρά την αποφασιστικότητα του νέου ζευγαριού, υπάρχουν δυστυχώς περιπτώσεις που το ζευγάρι δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες και εμπόδια που υπάρχουν.
Ένα σημαντικό στοιχείο που είναι καλό να το ξέρουν όλοι όσοι είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε δεύτερο γάμο, είναι ότι γενικά χρειάζονται γύρω στα δύο χρόνια για να ανακάμψουν και να προσαρμοστούν μετά από ένα χωρισμό ή διαζύγιο. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, που χρειάζονται περισσότερο ή λιγότερο χρόνο, αλλά αυτός είναι ο κανόνας. Και χρειάζεται πριν από την απόφαση για ένα νέο γάμο, κάποιος να εξετάζει κατά πόσο έχει ξεπεράσει τα ψυχολογικά τραύματα και την αναστάτωση που του προκάλεσε το τέλος της προηγούμενης σχέσης.
Ακόμα χειρότερα, σε περιπτώσεις που κάποιος έχει εγκαταλειφθεί από το προηγούμενο ταίρι του ή που τέλος πάντων δεν ήθελε το διαζύγιο, ο χρόνος ανάκαμψης ενδέχεται να είναι ακόμη μεγαλύτερος και είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζει κάποιος εάν ακόμη έχει αισθήματα θυμού, λύπης, φόβου για το μέλλον ή αν νιώθει θιγμένος λόγω της εξέλιξης στην προηγούμενη σχέση του και αν τελικά έχει απαλλαχθεί από αρνητικές σκέψεις που τον αναστατώνουν σε σχέση με τον ή την προηγούμενο σύζυγο;
Έχει αποκτήσει ξανά το αίσθημα αυτοπεποίθησης; Έχει προσαρμοστεί στο να ζει μόνος; Είναι σε θέση, να κοιτάξει προς τα πίσω και να αναγνωρίσει τι δεν πήγε καλά και τι οδήγησε στο διαζύγιο, ψύχραιμα και αντικειμενικά και χωρίς συναισθηματισμούς; Και τελικά είναι έτοιμος, να αποφασίσει για ένα δεύτερο γάμο, με καθαρό μυαλό, απαλλαγμένος από το συναισθηματικό φορτίο δυσάρεστων καταστάσεων του παρελθόντος;
Γενική ανασκόπηση λοιπόν χρειάζεται και για να το δούμε και λίγο διαφορετικά, είναι το ίδιο με αυτό που λέμε «Όσοι θέλετε να παντρευτείτε ξανά, τι ακριβώς δεν καταλάβατε την πρώτη φορά;».
Για να γνωρίσεις καλά έναν άνθρωπο, πρέπει να τον ζήσεις, αλλά ποτέ δεν θα τον γνωρίσεις πραγματικά καλά, αν δεν το χωρίσεις. Στο διαζύγιο φαίνεται ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου. Επίσης λένε ότι εργένης είναι ο άνθρωπος που δεν έκανε ποτέ το ίδιο λάθος … μία φορά.
Τελικά δεν είναι εύκολη υπόθεση το ¨ξαναφτιάχνω την ζωή μου» που ακούμε και το χρονικό σημείο της απόφασης για ένα δεύτερο γάμο, εξαρτάται πάρα πολύ από την συναισθηματική ωρίμανση, που είναι αναγκαία για να οδηγήσει στην ορθή απόφαση για ένα νέο γάμο. Κάποιος που θέλει να παντρευτεί ξανά, θα πρέπει αφού πρώτα ξεπεράσει τα αναπόφευκτα συναισθηματικά προβλήματα λόγω του πρώτου διαζυγίου, να αναρωτηθεί για τους λόγους για τους οποίους θέλει να δεσμευτεί ξανά.
Μπορεί ένα λόγος να είναι ότι κάποιος θέλει να είναι μαζί με τον καινούριο άνθρωπο που αγάπησε ή γιατί δεν αντέχει την μοναξιά ή γιατί έχει παιδιά και θέλει να τους εξασφαλίσει μια οικογένεια, ένα πατέρα, μια μητέρα ή ακόμη και άλλα αδέλφια.
Είναι σημαντικό κάποιος να κατανοεί τους λόγους που θέλει να ξαναπαντρευτεί γιατί αυτό θα τον βοηθήσει κατ’ αρχήν να βρει το κατάλληλο πρόσωπο. Είπαμε ότι το να είναι κάποιος ερωτευμένος, δεν αποτελεί εγγύηση για την μακροβιότητα της σχέσης, γιατί ο έρωτας είναι βραχύβιος, διαρκεί ένα με δύο χρόνια το πολύ και όταν περάσει πρώτος ενθουσιασμός και ο έρωτας δεν αντικατασταθεί από βαθιά και ουσιαστικά αισθήματα αγάπης και εγγύτητας προς το άλλο πρόσωπο, μπορεί ή μάλλον είναι βέβαιο, ότι θα προκύψουν ανάλογα προβλήματα στο μέλλον και με τον δεύτερο γάμο και έχουμε ένα νέο history repeating και ένα νέο τιτανικό.
Αυτός είναι και ο λόγος, που πολλά ζευγάρια επιλέγουν την εκτός γάμου συμβίωση για ένα χρονικό διάστημα πριν προχωρήσουν στον γάμο. Και τελευταίο στην απόφαση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και η συναισθηματική προσαρμογή των παιδιών. Τα παιδιά μπορεί να μην έχουν αποδεχθεί το χωρισμό των γονιών τους και συναισθηματικά να μην έχουν προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση, πόσο μάλλον να δεχτούν ομαλά ένα νέο γάμο, με καινούρια πρόσωπα να μπαίνουν στην εξίσωση, κάνοντας μια ήδη δύσκολη κατάσταση, ακόμη πιο δύσκολη.
Στο νέο σχήμα, με την νέα οικογένεια, υπάρχουν περισσότερες και πιο σύνθετες σχέσεις και έντονες αλληλοεπιδράσεις όσο και συγκρούσεις. Τα παιδιά με τον πατέρα και τη μητέρα τους που έχουν χωρίσει, τον πατριό ή τη μητριά και τις δικές τους οικογένειες, με τους παππούδες και γιαγιάδες εκατέρωθεν, με υπάρχοντα άλλα παιδιά του πατριού ή της μητριάς, άλλα αδέλφια που θα γεννηθούν από το νέο γάμο κλπ κλπ. Και καταλήγουμε, ενώ σε όλο τον κόσμο γιορτάζεται η γιορτή της γυναίκας, κάποιοι να γιορτάζουν την ημέρα της γιορτής της τρίτης γυναίκας του μπαμπά.
Τελικά και εδώ χρειάζεται προσπάθεια, ευαισθησία και θέληση για να πετύχει η σχέση και μάλιστα πολλαπλάσια σε σχέση με την πρώτη φορά. Και το πιο σημαντικό, σε καμία περίπτωση να μην είναι βεβιασμένη απόφαση ανάγκης, βασισμένη σε αδυναμία χαρακτήρα και στον φόβο της μοναξιάς.
Έκανε λέει τόσο κρύο τις προάλλες, που λίγο έλλειψε να παντρευτώ.
Όχι, μην το κάνετε. Όχι, μην το κάνετε!
ΖΩΔΙΑ: Η ΑΣΤΕΙΑ (?) ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Όμως, σπίρτα μου, το υπεραναλύσαμε το θέμα και βάρυνε. Το κάναμε δύσπεπτο και εγώ θέλω να δούμε και την αστεία πλευρά του, γιατί υπάρχει κι αυτή. Καμιά ανάλυση δεν μπορεί να είναι πλήρης, αν δεν δούμε τι λένε και τα ζώδια για τον γάμο. Κι επειδή δεν θα μας πάρει ο χρόνος και δεν θα μου το συγχωρήσετε να σας πω για τα μισά ζώδια μόνο, ξεκινάω χωρίς πολλές εισαγωγές το τρολάρισμα και τις συμβουλές. Ακραίο αλλά διασκεδαστικό το κείμενο που βρήκα, το παραδίνω στην κρίση σας.
Κριός - Η Κριαρίνα τρώει τα μούτρα της επειδή βιάζεται. Σου κάθεται από το πρώτο ραντεβού και αυτό δεν την βοηθάει καθόλου με το καλό της όνομα. Πού πας καλή μου ντέιτ με τζιν, αθλητικά και τρίχα που θα ζήλευε και ποδοσφαιριστής του Πανσερραϊκού; Συμβουλή: Βάλε λίγο ρουζ, φόρεσε ένα λουλουδάτο φορεματάκι, κάτσε σταυροπόδι και όταν μιλάει το αρσενικό μάθε να το βουλώνεις κι άσε την παντόφλα κάτω.
Στο πιο σοβαρό, Κριός σημαίνει Αδρεναλίνη. Ο Κριός αντιπροσωπεύει την ενέργεια, τη δράση, την αποτελεσματικότητα και την αισιοδοξία. Να περιµένετε ένα γάµο µε πολλά γκάζια. Ο γάµος με ένα Κριό δεν είναι πάντα ιδιαίτερα αρµονικός, είναι όµως έντονος και αν η δυναµική του χρησιµοποιηθεί θετικά µπορεί να κάνει θαύµατα.
Ταύρος - Η Ταυρίνα θέλει άντρα, αλλά βαριέται και στα ραντεβού κάνει σαν να έχει βγει με τον κουνιάδο για πατσά σε μαγειρείο της Πλατείας Βάθη. Ράψε το καλή μου και απόφυγε στο πρώτο ραντεβού το φαγητό, αφού ξέρεις ότι δεν το σηκώνεις το άτιμο.
Κατά τα άλλα ο Ταύρος αντιπροσωπεύει την Σταθερότητα. Είναι το ζώδιο της υποµονής, της ασφάλειας, της πίστης, του φιλότιµου και της αντοχής θα µπορούσε να υποσχεθεί ένα σχεδόν τέλειο γάµο, αν ανήκετε σ’ αυτούς που λατρεύουν τη σταθερότητα.
Δίδυμοι - Μεγάλη γλωσσοκοπάνα και κατιναριό και ανακατώστρα, θα θάψει από το πρώτο ντέιτ το σόι του γαμπρού. Συμβουλή; Η σιωπή είναι χρυσός. Όσο κι αν σε τρώει ο κώλος σου παίξτο αδιάφορη για τα οικογενειακά του και άστον να νομίζει πως στόμα έχεις και μιλιά δεν έχεις. Μετά το στεφάνι μπορείς με την ησυχία σου να τους κάνεις όλους άνω - κάτω.
Στην πιο σοβαρή εκδοχή τους οι Δίδυµοι έχουν να κάνουν με υψηλή Εγκεφαλικότητα. Η αναζήτηση της ποικιλίας και η αγάπη για αλλαγή, η εξαιρετικά υψηλή αντίληψη, η ζωηράδα και η εγκεφαλικότητα εξασφαλίζουν έναν ενδιαφέροντα και πολύ ευρηµατικό γάµο. Από την άλλη, η επιπολαιότητα, η ελαφράδα και η µεταβλητότητα δεν υπόσχονται καµία σταθερότητα και τότε δύο τινά µπορεί να συµβούν: ή να πάει καλά ή να πάει άσχηµα. Αν πάει καλά θα είναι πάντα ευχάριστος, ταξιδιάρικος και εγκεφαλικός. Αν πάει άσχηµα, πάλι φίλοι!
Καρκίνος - Η μίζερη. Η μίρλα προσωποποιημένη. Δεν της αρέσει τίποτα, γκρινιάζει συνεχώς, λυσσάει να γίνει μάνα, νομίζει πως είναι καλή νοικοκυρά και κυρία με Κ κεφαλαίο, αλλά στην πραγματικότητα είναι utterly pathetic, ενεργειακό βαμπίρ από τα λίγα και μοιρολογίστρα, που ξέρει πως να καταστρέφει τις στιγμές των άλλων.
Tip: Αν θέλεις άντρα σταμάτα να κλαίγεσαι όλη την ώρα! Δεν αντέχεσαι και αν δεν τα καταφέρεις και ξεπεράσεις την μαυρίλα σου από το πρώτο ντέιτ, πες ψέμματα ότι έχεις περίοδο. Μετά το στεφάνι μπορείς με την άνεσή σου να τον κάνεις να βγάλει τον τέτανο με την μουρμούρα σου!
Από τα θετικά, Καρκίνος σημαίνει Συναισθηµατισµός. Η ικανότητα του Καρκίνου να φροντίζει και να προστατεύει συναισθηµατικά τόσο τον εαυτό του όσο και τους άλλους µπορούν να υποσχεθούν µια σχέση εξαιρετική, βασισµένη στην εµπιστοσύνη και την ευαισθησία, που θα χαρακτηρίζεται από ολοκληρωτική πίστη αλλά και έντονη προστατευτικότητα. Θέλει όμως προσοχή στην γκρίνια και στην τάση για εσωστρέφεια. Για γάμο μιλάμε, όχι για το Panic Room.
Λέων - Η ψωνάρα, στην πραγματικότητα δεν ψάχνει σύντροφο αλλά δουλικό και θα κάνει τον άλλο να αισθανθεί πως η παρουσία του δεν είναι απαραίτητη. Μπορεί να περάσει ένα ολόκληρο ραντεβού μιλώντας μόνη της για τις τελευταίες διακοπές της.
Άκουσε να δεις αγάπη μου, κούλαρε λίγο, σταμάτα να μιλάς για σένα και άσε τον άλλο να νομίζει πως τον θαυμάζεις και πως έχει πολλά να σου μάθει. Μετά το στεφάνι βγάλε το βούρδουλα και μάθε στον αυλικό, πώς να σέρνεται στα τέσσερα για τον υπόλοιπο του βίου του.
Ο Λέων κατά τα άλλα είναι το συνώνυμο του Μεγαλείου. Ακτινοβολία, αυτοπεποίθηση και φαντασία χαρακτηρίζουν το γάµο με Λέοντα, που θεωρεί τον γάμο το υπέρτατο ιδανικό και θα το υποστηρίξει µέχρι τελικής πτώσης. Η σταθερότητα στις αντιλήψεις και τα αµετακίνητα πιστεύω που χαρακτηρίζουν το ζώδιο θα δηµιουργήσουν µια αλληλέγγυα σχέση με µόνο σημείο που χρειάζεται προσοχή, τον εγωκεντρισµό.
Παρθένος - Η παστρικιά, ένα πλάσμα ιδιότροπο και μυγιάγγιχτο, που μπορεί εύκολα να καταλήξει στο Ζάππειο και μιλάει στα πλατάνια και τις ακακίες. Ενοχλείται με τα πάντα, υποχόνδρια και πειραγμένη, θα μιλάει με τις ώρες για τον κολικό που νομίζει ότι την ταλαιπωρεί, ενώ η μόνη αρρώστια που έχει είναι στο μυαλό.
Η συμβουλή: πάρε ένα λεξοτανίλ ή έστω μια βαλεριάνα πριν βγεις ραντεβού. Θα σε κουλάρει και θα μοιάζεις νορμάλ. Μετά το στεφάνι βγάλε την χλωρίνη, τα γάντια, κάλυψε ολόκληρο το σαλόνι με νάυλον και δείξτου άφοβα το πραγματικό πρόσωπο της φρενοβλαβούς που πήγε και παντρεύτηκε.
Κατά τα άλλα Παρθένος σημαίνει Νόµος και τάξη. Όσοι ανήκουν στο ζώδιο της Παρθένου διακρίνονται για την προσοχή στη λεπτοµέρεια, την τελειοµανία, αλλά και την προθυµία να βοηθούν τους άλλους και είναι ιδανικοί για έναν έγγαµο βίο µε πλήρη οργάνωση όπου θα κυριαρχούν η τάξη, η ακρίβεια και η µεθοδικότητα. Αδύνατο σημείο τους είναι ο δογµατισµός.
Ζυγός - Η νερόβραστη και κατά πάσα πιθανότητα, το πιο βαρετό πλάσμα που περπάτησε στον κόσμο τούτο. Επιφανειακή και useless, δεν έχει ποτέ τίποτα να πει και δεν έχει καταφέρει να πάρει μία απόφαση στη ζωή της. Στα ραντεβού χαζογελάει, και συμφωνεί σε όλα, ενώ μάταια ο υποψήφιος γαμβρός προσπαθεί να βρει ένα θέμα συζήτησης στο οποίο να μπορεί να συμμετάσχει κι αυτή. Όταν αποφασίσει να το ανοίξει, ξέρει να μιλά μόνο για πατσουλιά και ρούχα και δεν μας αφήνει καμία αυταπάτη.
Μπορεί ωστόσο να σώσει την κατάσταση, αν αποστηθίσει κάτι από βικιπαίδεια ή Σοπενάουερ. Μάλλον θα αποτύχει όμως γιατί θα τα πει σε άσχετο χρόνο, αλλά αν τα καταφέρει, μπορεί μετά το στεφάνι να του δείξει πως μπορεί να έχει λιγότερο ενδιαφέρον ακόμα και από έναν ηλιακό θερμοσίφωνα.
Στο πιο σοβαρό, Ζυγός ίσον Ισορροπία. Συνδέεται µε τους άλλους σε βάση ισοτιµίας και θεωρεί τις ανάγκες των άλλων εξίσου σηµαντικές µε τις δικές του. Η ανάγκη του για συνύπαρξη και ισορροπία σε όλους τους τοµείς, η αποστροφή του για τις διαμάχες και το ανεπτυγμένο αίσθημα δικαιοσύνης, κάνει τον ζυγό ίσως την ιδανικότερη του επιλογή. Στα αρνητικά του είναι η αναποφασιστικότητα και μπορεί ποτέ να μην αποκτήσετε εξοχικό, γιατί δεν θα µπορεί να αποφασίσει αν το θέλει Αστυπάλαια ή Θάσο.
Σκορπιός - Η ψυχάκιας, κυκλοθυμική, κοινωνικά απροσάρμοστη και οριακά επικίνδυνη, σαδίστρια και ψυχανώμαλη, της αρέσει να παίζει με το θύμα της, βγάζοντας όλο τον αρρωστημένο ψυχισμό της. Εννοείται πως είναι το τελευταίο άτομο που θα πρεπε να κυκλοφορεί ελεύθερο, πόσο μάλλον να ανοίγει σπιτικό.
Μόνη λύση αγαπητή, να τον ρίξεις στο κρεβάτι όσο πιο γρήγορα γίνεται. Θα εκτονώσεις τον σαδισμό σου τσουρομαδώντας τον, και αυτός θα νομίζει πως απλά είσαι κάπως kinky. Μετά το στεφάνι, μπορείς άνετα να βάψεις τους τοίχους του σπιτιού μαύρους για να πάρει μια μικρή ιδέα για το υπόλοιπο του κοινού σας βίου.
Ο Σκορπιός ισοδυναμεί με το Μυστήριο. Αλληλεξάρτηση και µοίρασµα, υποµονή, αισθησιασµός, φαντασία, έντονη σεξουαλικότητα, είναι τα καλά νέα. Θέλετε και τα αρνητικά; Σκληρότητα, πείσµα, εγωισµός, καχυποψία και το χειρότερο όλων, η προσκόλληση σε σηµείο κτητικότητας. Α, και το κόλληµά με τα µεταφυσικά. Σπίτι ανοίγετε, όχι στούντιο λευκής µαγείας.
Τοξότης - Η τοξοτίνα είναι ό,τι του φανεί του λολοστεφανή. Νομίζει πως έχει αξίες και αρχές, αλλά κατά βάθος είναι τσαπατσούλα, άχαρη και με την ενδυματολογική άποψη ενός Φλωρινιώτη. Υπερασπίζεται με σθένος τις αμπελοφιλοσοφίες της, μιλάει με αλληλοαναιρούμενους γρίφους και δίνει την εντύπωση πως μόλις δραπέτευσε από άσυλο.
Κάνε μια προσπάθεια και ντύσου τουλάχιστον σαν αξιοπρεπής γυναίκα, προσπάθησε να βάλεις το ίδιο ζευγάρι κάλτσες και άσε τις διαλέξεις περί του υπαρξιακού άγχους, μέχρι να σου περάσει το στεφάνι. Όταν θα βρίσκει την οδοντόκρεμα στην κατάψυξη και το αλατοπίπερο πάνω στο καζανάκι θα έχει όλο τον καιρό να καταλάβει τι πυροβολημένο ζόμπι παντρεύτηκε.
Ο Τοξότης ισοδυναμεί με την Έκπληξη. Αν εκτιµάτε έννοιες όπως η ελπίδα, η υπερβολή, η ελευθερία, η αισιοδοξία και το ήθος, ο τοξότης είναι μια καλή επιλογή, αλλά να ξέρετε µια τέτοια σχέση δεν εξασφαλίζει σταθερότητα. Από την άλλη πλευρά όμως θα εξασφαλίσει ταξίδια, επικοινωνία, φλόγα, εξερευνήσεις σε βουνά, λαγκάδια, γκρεμούς, σκι στο βουνό και στη θάλασσα, απρόβλεπτα, εκπλήξεις .... μακάρι να μου τα είχε πει κάποιος αυτά μερικά χρόνια πριν ... Αλλά από την άλλη θα σου εξασφαλίσει και άψογο - λέµε άψογο – σεξ.
Αιγόκερως - Η σπαγκοραμμένη γεροντοκόρη, η τσιγκουνιά της μουρλαίνει σκωτσέζο καντηλανάφτη, η δε φιλαργυρία της διαχέεται σε όλο το ραντεβού της. Συνηθίζει να μην παραγγέλνει τίποτα ή να παίρνει ό,τι πιο φτηνό υπάρχει στο μενού, σκουπίζει τη μύτη της με χρησιμοποιημένο χαρτομάνδηλο και μια βραδυά μαζί της βγάζει περισσότερη μιζέρια και από εσπερίδα παραδοσιακών καντάδων σύλλογου μεσήλικων.
Tip: Προσπάθησε για μία φορά στη ζωή σου να σκεφτείς πως υπάρχουν και σημαντικότερα πράγματα στη ζωή από το σακουλάκι με τα μονόλεπτα που έχεις κρυμμένο κάτω από το στρώμα. Ένα ντέιτ είναι θα περάσει. Άστον να πληρώσει ό,τι θέλει, δείξτου να πιστέψει πως ξέρεις να περνάς καλά και αντιστάσου στην παρόρμηση να κλέψεις την απόδειξη που άφησαν στο διπλανό τραπέζι. Μετά το στεφάνι, κατέβασε τον γενικό της ΔΕΗ, σφάλισε το τηλέφωνο να μην παίρνει υπεραστικά και κάντον να καταλάβει τί σημαίνει να πλένεσαι μια φορά το μήνα γιατί γράφει το ρολόι.
Στο πιο σοβαρό, ο Αιγόκερως είναι Αξιοπιστία. Η υπευθυνότητα του Αιγόκερου και η εργατικότητά του προδιαγράφουν µια πορεία ανοδική. Εντάξει, ίσως η φλόγα να µη γίνει ποτέ πυρκαγιά, αλλά θα απολαύσετε στοργή, οργάνωση και κοινωνικότητα. Επίσης εξοχικό, ακριβό αµάξι και σερβίτσια από πορσελάνη Limoges.
Υδροχόος - Η υδροχοίνα, στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης από τα 18α γενέθλια της, είναι γνωστή για τις κρίσεις ανασφάλειας, τις υστερίες, τις νευρώσεις πάσης φύσεως και τις πιο ασύλληπτες μανίες καταδίωξης. Τρελά κομπλεξική πιστεύει πως όλοι ασχολούνται μαζί της και μπορεί ακόμα να κατηγορήσει και το ραντεβού της πως την κοιτάει περίεργα ή πως υπονόησε πως είναι κοντή και τσούλα επειδή την ρώτησε αν θέλει επιδόρπιο.
Θα μπορούσε κάλλιστα να συγκριθεί με καλικάντζαρο, γι αυτό πριν το ραντεβού συνίστανται 3 ποτήρια χαμομήλι, 1 ζαναξ και 3 ώρες Ταρκόφσκυ. Μετά το στεφάνι, πάρτου δώρο 2 ωτοασπίδες, γράφτον σε 20ετή συνεδρία βαριάς ψυχανάλυσης και είσαι πια έτοιμη να πάθεις την πρώτη μεγάλη νευρική κρίση σου που θα κρατήσει για το υπόλοιπο της καταθλιπτικής κοινής ζωής σας.
Ο Υδροχόος αντιπροσωπεύει γενικά τα Υψηλά ιδανικά, την δηµιουργικότητα, την επινοητικότητα, το οξύ φιλοσοφικό πνεύµα. ένας τέτοιος γάμος θα µοιάζει περισσότερο µε µια σχέση ανάλαφρη χωρίς δεσµεύσεις, πιο αγαπησιάρικη και φιλική, παρά παθιασµένη. Το σεξ αφού υπάρχει επικοινωνία θα είναι καλό, ίσως όχι το καλύτερο της ζωής σας αλλά σίγουρα καλό. Εκεί που δεν τα πάει καλά ο υδροχόος είναι με τα υλικά αγαθά, το χρήμα και την αποταμίευση και μια τέτοια σχέση σπάνια θα οδηγήσει στον πλούτο.
Ιχθείς - H ψαρίνα θέλει να νομίζει πως είναι μια ρομαντική πριγκιποπούλα και η καλύτερη ψυχούλα του ζωδιακού. Στην πραγματικότητα έχει καρδιά αγκινάρα και μπορεί να πει σ' αγαπώ ακόμα και σε ένα σκαμπό. Συχνά ξεχνάει την ώρα και το μέρος του ραντεβού της. Μπορεί να μη θυμάται το όνομα του υποψήφιου, αλλά θα ορκιστεί εύκολα πως είναι η μία και μοναδική αγάπη της. Πολλές φορές πίνει υπέρ του δέοντος στο πρώτο ντέιτ, και τότε μπορεί να αποκαλυφθεί τι τσουλάρα κρύβει το γλυκό και αθώο προσωπάκι της.
Καταρχάς, ποτέ δεν πίνεις στο πρώτο ντέιτ. Σταμάτα να ορκίζεσαι στην αιώνια πίστη σου και στα υψηλά ιδανικά, και μην το παίζεις θύμα, γιατί καταβάθος είσαι μεγάλη κουνίστρω. Προσπάθησε να υποκριθείς την δυναμική. Μετά το γάμο, μπορείς να επιστρέψεις ήρεμη στο απόλυτο κενό και στην μαύρη τρύπα της ανυπαρξίας.
Ονειροπόλοι και στον κόσμο τους οι Ιχθύες, δύο πράγματα μπορούν να συμβούν. Ή να ζήσετε την απόλυτη τελειότητα βυθισµένοι στις υπερβατικές σφαίρες του ασυνείδητου ή να χωρίσετε αµέσως. Θα έχετε ακούσει για τη Λιζ Τέιλορ που έχει χωρίσει περί τις τριάντα πέντε φορές. Ιχθύς είναι. Γεγονός πάντως είναι ότι με την σχέση αυτή δεν θα νιώσετε ποτέ παντρεµένοι. Λίγο φρένο στην αφηρημάδα και την ονειροπόληση θα χρειαστεί όταν γίνονται γονείς. Τα παιδιά δεν είναι ρέστα να τα ξεχνάς στο σούπερ µάρκετ.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σπίρτα, μεγάλο θέμα διαλέξαμε, δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι δεν θα επανέλθουμε για τις λεπτομέρειες. Δεν ξέρω που καταλήγετε με τον γάμο, αλλά θα συμφωνήσουμε όλοι πιστεύω ότι έχει και τις χαριτωμένες πλευρές του.
Ο γάμος είναι, πάνω απ' όλα, θέμα αποτελεσματικής επικοινωνίας. Αλλιώς κινδυνεύεις, να του ζητήσεις να βάλει τα μακαρόνια στο μάτι και να έρθεις και να τα βρεις όντως ακουμπισμένα πάνω στο μάτι της κουζίνας, όπως είναι, μέσα στο πακέτο. Το ίδιο και όταν του ζητάς να σου κρεμάσει τον καθρέφτη στο μπάνιο. Είναι δική σου υποχρέωση να του πεις και το ύψος που τον θέλεις, αν δεν θέλεις να βλέπεις μόνο το μέτωπο σου σ’ αυτόν κάθε πρωί και ούτε.
Και για να τελειώσουμε με τον Σωκράτη, όπως αρχίσαμε, παντρευτείτε. Αν πέσεις σε καλή σύζυγο, θα είσαι ευτυχισμένος. Αν πέσεις σε κακή, θα γίνεις φιλόσοφος.
Εγώ θα σας αφήσω με τις σκέψεις σας στο σημείο αυτό, ανανεώνοντας μόνο το ραντεβού μας για την άλλη Παρασκευή, στις 7 το βράδυ, θυμίζοντας στους ξεχασιάρηδες, ότι εκπομπή μεταδίδεται σε επανάληψη κάθε Σάββατο πρωί στις 10, αχάραγα, με τον πρώτο καφέ. Εσείς φέρνετε μόνο το κέικ.
Το Spirto Web Radio είναι κοντά σας 24 ώρες, με ζωντανές εκπομπές καθημερινά, τις οποίες αν τις χάσατε, μπορείτε να τις ακούσετε σε επανάληψη τα πρωινά 10 με 2.
Καλή μας συνέχεια, Σπίρτα!
Ένα τραγούδι για το δρόμο.